29 Νοεμβρίου 2017

ΔΤ ΟΜΕ 29/11/2017 Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΙΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ.


Αρ. πρωτ:  595                                                                                                     Αθήνα, 29 Νοεμβρίου 2017

Προς: Γραφείο Πρωθυπουργού Υπουργό Δικαιοσύνης Πολιτικά Κόμματα, ΓΣΕΕ,ΜΜΕ

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΙΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ.

Στις καταγγελίες της Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων Ελλάδας ( αρ. πρωτ 590/10.11.2017) απάντησε το Γραφείο του Πρωθυπουργού με ένα τρόπο που δείχνει την απαξία με την οποία αντιμετωπίζουν το συνδικαλιστικό κίνημα αλλά και τους περίφημους συμμετοχικούς θεσμούς όπως είναι η εκπροσώπηση των εργαζόμενων στα ΔΣ φορέων του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα.

Μετά από επικοινωνία του Πρωθυπουργικού Γραφείου με το Υπουργείο Δικαιοσύνης διατύπωσαν την άποψη ότι οι κατηγορίες που αποδόθηκαν στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα (εκλεγμένοι εκπρόσωποι των εργαζόμενων σε ΛΑΡΚΟ και ΙΓΜΕ) σχετίζονται με το αδίκημα της απιστίας, δηλαδή με ένα αδίκημα κατά της περιουσίας για να καταλήξουν ότι “Σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει, λοιπόν, ποινικοποίηση δράσης που να ακυρώνει σχετικό δικαίωμα”.

Πόσο ανεύθυνο πρέπει να είναι το Υπουργείο Δικαιοσύνης, και πόσο θράσος πρέπει να διαθέτουν οι εκπρόσωποι του Πρωθυπουργικού Γραφείου για να θεωρούν ότι συνδικαλιστικοί φορείς γνωστοί για την αγωνιστική συνέπεια και την κοινωνική υπευθυνότητα τους θα μπορούσαν να προχωρούν σε μια αβάσιμη δημόσια καταγγελία σύμφωνα με την οποία “σύρονται στα ανακριτικά γραφεία αντιμέτωποι με κατηγορίες σε βαθμό ‘’κακουργήματος’’ «για απιστία κατ΄ εξακολούθηση» γιατί διέπραξαν το ‘’σοβαρό έγκλημα’’, είτε να μην συναινέσουν είτε να μην προτείνουν μισθολογικές περικοπές σε εργαζόμενους που τους εμπιστεύτηκαν να προασπίσουν τα συμφέροντα τους !!!!!!”

Καταγγέλλουμε την κυβερνητική επιθετικότητα απέναντι στους εκλεγμένους εκπροσώπους των εργαζόμενων σε ΛΑΡΚΟ και ΙΓΜΕ γιατί όπως πάρα πολύ καθαρά προκύπτει από τις κλήσεις σε απολογία :
1) Οι μεν πρώτοι Συνδικαλιστές εκπρόσωποι των εργαζομένων στο Δ.Σ της ΛΑΡΚΟ κατά τα τελευταία έτη, Καραγιάννης Δημήτρης ( Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων Ελλάδας, Μέλος του Δ.Σ του Εργατικού Κέντρου Θήβας και μέλος του Δ.Σ του Σωματείου της ΛΑΡΚΟ στον Νέο Κόκκινο), Γκιώνης Άγγελος (Γραμματέας Σωματείου ΛΑΡΚΟ στην Λάρυμνα και εκπρόσωπος στο Εργατικό Κέντρο Λαμίας), Καζάνας Ζαχαρίας (Εκπρόσωπος στο Εργατικό Κέντρο Λαμίας), Φουρτάκας Ιωάννης (Αντιδήμαρχος Δήμου Ορχομενού, πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας μεταλλωρύχων Ελλάδας και πρώην πρόεδρος του Σωματείου της ΛΑΡΚΟ στο Νέο Κόκκινο) και Πολυζώης Κων/νος (Πρώην πρόεδρος του Σωματείου της ΛΑΡΚΟ στην Εύβοια),‘’διέπραξαν κατ΄εξακολούθηση του ιδίου εγκλήματος’’ το ‘’κακούργημα’’ να μην εισηγηθούν στο Δ.Σ της εταιρίας τις μισθολογικές περικοπές του άρθρου 31 του Ν. 4024/2011 κάτι που δεν έπραξαν ούτε οι ίδιες οι Κυβερνητικά διορισμένες - επί όλων των Κυβερνήσεων της τελευταίας επταετίας -Διοικήσεις της ΛΑΡΚΟ αφενός μεν γιατί ήταν ανεφάρμοστες σε μια βαριά βιομηχανία, αφετέρου δε γιατί στηρίχτηκαν σε νομικές γνωμοδοτήσεις από σειρά έγκριτων Πανεπιστημιακών Καθηγητών γεγονός που μάλιστα επικυρώθηκε και από τις ετήσιες Γενικές Συνελεύσεις των μετόχων όπου ο κύριος μέτοχος ήταν το ίδιο το Ελληνικό Δημόσιο.
2) Ο δε εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Δ.Σ του ΙΓΜΕ, Σμυρνιώτης Χάρης (Αντιπρόεδρος Ομοσπονδίας μεταλλωρύχων Ελλάδας πρώην Πρόεδρος και νυν μέλος της Ε.Γ. του Δ.Σ του Συνδικάτου του ΙΓΜΕ) γιατί δεν έγιναν οι δεύτερες περικοπές του 25% του Ν. 4093 της περιόδου από 1-1-2013 ως 31-6-2013, για τις οποίες είχαν προσφύγει οι εργαζόμενοι στα Δικαστήρια και είχαν κριθεί ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ.
Αν αυτές οι συνδικαλιστικές διώξεις οι οποίες στηρίζονται σε ανυπόστατες και εκτός κοινής λογικής κατηγορίες δεν στοχεύουν στην ποινικοποίηση της Συνδικαλιστικής δράσης τότε τι εξυπηρετούν;
Ποια είναι η λογική να σύρονται στα ανακριτικά γραφεία ‘’ως κοινοί εγκληματίες‘’ εκλεγμένοι συνδικαλιστές, που ο φυσικός τους ρόλος και αποστολή είναι να προασπίζουν τα συμφέροντα των εργαζομένων που εκπροσωπούν, εγκαλούμενοι για το αντίθετο και μάλιστα όταν συντρέχουν οι παραπάνω προϋποθέσεις όπου προϋπάρχει νομιμοποίηση είτε από δικαστική κρίση είτε από σύμφωνη γνώμη του ίδιου του Δημοσίου που σήμερα τους διώκει;

ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΛΟΙΠΟΝ ΟΤΙ «ΒΛΑΦΤΗΚΕ» Η ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΠΡΑΞΑΝ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΞΕΛΕΞΑΝ ΚΑΙ ΕΙΤΕ ΔΕΝ ΕΙΣΗΓΗΘΗΚΑΝ ΕΙΤΕ ΔΕΝ ΨΗΦΙΣΑΝ (ΩΣ ΟΦΕΙΛΑΝ) ΣΤΑ Δ.Σ, ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΜΙΣΘΩΝ;

ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ,ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ, ΓΙΑΤΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΑΦΗΝΟΥΝ ΣΤΟ ΑΠΥΡΟΒΛΗΤΟ ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ΜΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΒΛΑΨΑΝ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΙΑ ΣΕ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΜΕ ΚΑΚΙΣΤΕΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ; ΓΙΑΤΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ, ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ, ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΙ ΚΑΚΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΕΙΣ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΤΙΣ ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΔΙΕΛΕΥΚΑΝΣΗ ΤΟΥΣ ΟΠΩΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΑΙΩΝ ΠΡΟΠΟΛΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΓΩΜΕΝΟΥ ΠΡΟΙΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΤΕΘΕΙ ΜΥΝΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ;
ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΣΤΟ ΑΠΥΡΟΒΛΗΤΟ ΟΣΟΙ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΤΟ ΙΓΜΕ ΣΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ (ΕΚΒΑΑ), ΣΤΙΣ ΕΦΕΔΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟΥ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ;
Μετά τα παραπάνω εύλογα ερωτήματα και επειδή είναι σίγουρο ότι αν έκανε τον κόπο το Πρωθυπουργικό Γραφείο να ερευνήσει στοιχειωδώς τις σχετικές καταγγελίες θα εύρισκε τις πραγματικές αιτίες των παράλογων ΔΙΩΞΕΩΝ ,πιστεύουμε ότι η απάντηση που συντάχτηκε στις καταγγελίες της ΟΜΕ και του Συνδικάτου ΙΓΜΕ, σκοπό είχε να συσκοτίσει την κοινή γνώμη και να κρύψουν τις δικαστικές μεθοδεύσεις.

Είναι το λιγότερο ντροπή μια κυβέρνηση που εκλέχτηκε και αυτοπροσδιορίζεται σαν “αριστερή” να ανέχεται να σύρονται στα Ανακριτικά γραφεία οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι των εργαζόμενων που δεν στηρίζουν την κλοπή του ιδρώτα των εργαζόμενων και μάλιστα στους εκπρόσωπους της ΛΑΡΚΟ να επιβάλλονται περιοριστικοί όροι στέρησης της εξόδου από την χώρα λες και είναι αυτοί υπαίτιοι για τα δεινά που βιώνει ολόκληρη η Ελληνική Κοινωνία.

ΡΑΓΙΑΔΕΣ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΓΙΝΑΜΕ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΧΕΙ ΧΡΕΟΣ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΟΝ ΜΙΣΘΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΕ ΛΑΡΚΟ ΚΑΙ ΙΓΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΑΥΤΟΥΣ ΣΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ Ή ΤΟΝ ΜΑΡΑΣΜΟ.



ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ από το ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ,αφού λάβει υπόψη όλα τα παραπάνω να αναλάβει όλες εκείνες τις πολιτικές πρωτοβουλίες προκειμένου να σταματήσουν ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ οι παράλογες ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΕΠΙΦΥΛΑΚΗ ΓΙΑ ΔΥΝΑΜΙΚΕΣ ΜΑΖΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ.

ΚΑΛΟΥΜΕ όλα τα Συνδικάτα να στηρίξουν τους διωκόμενους Συνδικαλιστές με Δελτία Τύπου συμπαράστασης.



Επισυνάπτονται:
  1. ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΟΜΕ ΤΗΣ 10.11.2017 
  2. ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΙΓΜΕ ΤΗΣ 7.11.2017 
  3. ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΟΜΕ ΑΠΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ  ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΗΣ 20.11.2017



  1. ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΟΜΕ ΤΗΣ 10.11.2017 

 2. ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΙΓΜΕ ΤΗΣ 7.11.2017 


ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ  ΙΓΜΕ

Αχαρνές, 7-11-2017

Α.Π.         218/6.2



 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
 ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Μετά τις αλλεπάλληλες δικαστικές διώξεις του προεδρείου του Συνδικάτου ΙΓΜΕ, που στη τελευταία δίκη (7/9/2017) καταδικάστηκε σε 6μήνη φυλάκιση με την χαλκευμένη κατηγορία της   διατάραξης   της   οικιακής   ειρήνης,   ενώ   για   τις   ίδιες   κατηγορίες   είχε   αθωωθεί   σε προηγούμενες δίκες, ήρθε η σειρά του Εκπροσώπου των εργαζόμενων στο ΔΣ του ΙΓΜΕ, με την διεξαγωγή προανάκρισης σε βάρος του, μαζί με τα άλλα μέλη των παλαιών Δ.Σ. του ΙΓΜΕ, με το ερώτημα της διάπραξης του κακουργήματος «για απιστία κατ΄ εξακολούθηση». Στην ουσία καλείται σε προανάκριση γιατί προασπίσθηκε με τις τοποθετήσεις και την ψήφο του τους εργαζόμενους στο ΙΓΜΕ από τη δεύτερη παράνομη περικοπή του 25% με το Ν. 4093.

Παράλληλα δηλαδή με τη συνέχεια των ποινικών διώξεων των Συνδικαλιστών του ΙΓΜΕ για τους Αγώνες τους ενάντια στις «εφεδρείες» (στην ουσία απολύσεις 130 εργαζομένων που θα οδηγούσαν στο κλείσιμο του Ινστιτούτου), με την κλήση σε απολογία του Εκπροσώπου των εργαζόμενων μεθοδεύεται η χειραγώγηση και η κατάργηση στην ουσία του ρόλου του Εκπροσώπου, αφού καλείται να ψηφίζει θετικά μαζί με τα υπόλοιπα μέλη του ΔΣ του ΙΓΜΕ που διορίζονται από την Κυβέρνηση για την εφαρμογή και την υλοποίηση όλων των αντεργατικών και αντιδραστικών νόμων της Κυβέρνησης.

Στην προκειμένη περίπτωση βέβαια, η «καθυστέρηση» της Διοίκηση του πρώην ΕΚΒΑΑ (ο οργανισμός - έκτρωμα που εφευρέθηκε  με στόχο τις 130 απολύσεις του προσωπικού του ΙΓΜΕ) επί 8μηνο της εφαρμογής της περικοπής, οφειλόταν στα συμπεράσματα των νομικών γνωμοδοτήσεων της Νομικής Υπηρεσίας του Ινστιτούτου, του καθηγητού Γ. Παπαδημητρίου, του Γ. Κατρούγκαλου αθηγητού και νυν Αναπληρωτή Υπουργού Εξωτερικών) και του επίτιμου δικηγόρου Λ. Σέμπου (νυν Υποδιοικητή του ΕΦΚΑ).

Η εφαρμογή της παράνομης και προφανώς αντισυνταγματικής αυτής ενέργειας της Διοίκησης του ΕΚΒΑΑ (2η  περικοπή του 25% των μισθών), οδήγησε 216 εργαζόμενους του ΙΓΜΕ ο σύνολο σχεδόν των τότε εν ενεργεία υπαλλήλων) στην απόφαση να διεκδικήσουν δικαστικά την άρση των συνεπειών της, με αποτέλεσμα να έχουν ήδη δικαιωθεί, από τις αρχές του 2014

έως και σήμερα, με πλήθος πρωτόδικων θετικών αποφάσεων και με μία εφετειακή θετική απόφαση. Περί του παράνομου δε των περικοπών αυτών, οι ίδιες μειώσεις των αποδοχών σε άλλους φορείς κρίθηκαν παράνομες από την Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου αλλά και με απόφαση του Αρείου Πάγου. Αντί λοιπόν η Κυβέρνηση να σταματήσει την παρανομία και να επιστρέψει τα κλεμμένα στους εργαζόμενους, σέρνει η Δικαιοσύνη τον Εκπρόσωπο των εργαζόμενων σε προανάκριση με προφανή στόχο τον εκφοβισμό και την τρομοκράτηση τόσο του ίδιου όσο και των εργαζόμενων.

Φαίνεται λοιπόν ότι η δικαιοσύνη, ακόμη και σήμερα, λειτουργεί ως μηχανισμός εκφοβισμού και καταστολής του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, προετοιμάζοντας το έδαφος για την περιστολή των συνδικαλιστικών ελευθεριών, που φαίνεται να απεργάζεται η Κυβέρνηση με νέο αντεργατικό νόμο για τα εργασιακά και αλλαγή του Συνδικαλιστικού νόμου.

Έτσι, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, που με ένα Νόμο θα καταργούσε τα ΜΝΗΜΟΝΙΑ, ακολουθώντας την πρακτική της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ,  προκαλεί  βάναυσα το λαϊκό αίσθημα με τις νέες περικοπές μισθών και συντάξεων, σε Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα και τον περιορισμό κινητοποιήσεων, για να επικρατήσει «ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑΞΗ» προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων, αφού και σήμερα δικάζονται και καταδικάζονται συνδικαλιστές για τους αγώνες τους.


  
Ø  Απαιτούμε  από  το  Υπουργείο  Δικαιοσύνης  να  μην  ενθαρρύνει  τις  συνδικαλιστικές διώξεις μέσω των δικαστηρίων.
Ø  Ζητάμε από όλα τα κόμματα να στηρίξουν έμπρακτα το Συνδικάτο και το προεδρείο,
αλλά και τον Εκπρόσωπο των εργαζόμενων,  μέσα και έξω από την Βουλή.
Ø  Να ψηφιστεί στην Βουλή Νόμος που με ξεκάθαρο τρόπο να δικαιώσει όλους τους
Συνδικαλιστές που σέρνονται στα δικαστήρια για τους Αγώνες τους
Ø  Όλα τα Συνδικάτα να στηρίξουν τους διωκόμενους Συνδικαλιστές με Δελτία Τύπου συμπαράστασης.
Ø  Απατούμε ΑΜΕΣΗ δικαίωση των αγώνων μας για την ουσιαστική Επανασύσταση του
ΙΓΜΕ, με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και με την επιστροφή της παράνομης περικοπής του δεύτερου 25% σε όλους τους εργαζόμενους
Ø  Επίσης καλούμε  τα ΜΜΕ να αντιμετωπίζουν τους αγώνες των εργαζομένων και να στηρίζουν τη δημοκρατία στους χώρους δουλειάς με μεγαλύτερη αντικειμενικότητα.


 Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
 Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ 
ΤΟ ΔΣ

3. ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΟΜΕ ΑΠΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΗΣ 20.11.2017


Δεν υπάρχουν σχόλια: