ΕΝΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΙΓΜΕ Τοποθέτηση στο Διοικητικό Απολογισμό του Συνδικάτου 26/6/2019

ΕΝΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΙΓΜΕ

Αχαρνές, 26 - 06 – 2017

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Ο απολογισμός ενός Συνδικάτου πρέπει να γίνεται παίρνοντας υπόψη τις γενικότερες κοινωνικό-πολιτικές συνθήκες παράλληλα με τους στόχους που έθετε και τα αποτελέσματα που επέτυχε.

Η εκλογοαπολογιστική Γ.Σ. διεξάγεται μέσα σε ένα βαρύ κλίμα που οφείλεται στις τελευταίες εξελίξεις στον εργασιακό μας χώρο. Εξελίξεις που σημαδεύτηκαν από την διάλυση του ΙΓΜΕ και την αντικατάσταση του από ένα γραφειοκρατικό μόρφωμα το «ΕΑΓΜΕ» που θα κληθεί να παράσχει έρευνες για το μεγάλο κεφάλαιο στο κλάδο του Ορυκτού Πλούτου, προς όφελος του ΣΜΕ και γενικά των επιχειρηματικών ομίλων, προκειμένου να εξαγοράσει ότι απέμεινε στο κλάδο σε τιμές ευκαιρίας με τις πλάτες του ΕΑΓΜΕ (πχ ΛΑΡΚΟ).

Επίσης, ετοιμάζεται το ΕΑΓΜΕ να παραδώσει δεδομένα, χρηματοδοτήσεις και προγράμματα καθώς και υπηρεσίες με εργολαβίες ή αναθέσεις outsourcing σε γραφεία ή εταιρείες αφού θα είναι αδύνατον 150 εργαζόμενοι και 50 συμβασιούχοι να απορροφήσουν τα κονδύλια του ΕΣΠΑ.

Παράλληλα η όλη νομοθετική ρύθμιση έχει οδηγήσει το μόρφωμα του ΕΑΓΜΕ σε πλήρη διοικητικο-οικονομική παράλυση με μια πρωτοφανή ρουσφετολογική διαχείριση της Διοίκησης που με απειλές, διώξεις και ρουσφέτια προσπαθεί να διασπάσει το προσωπικό και να οδηγήσει τους εργαζόμενους στην απογοήτευση και την εργασιακή κατάθλιψη προκειμένου να κάμψει τις αντιστάσεις του.

Προφανώς η πολιτική αυτή μεταχείριση του ΙΓΜΕ δεν έγινε ξεκομμένα από τις γενικότερες κυβερνητικές επιλογές που εξελίχθηκαν στα πλαίσια του 3^ου μνημονίου που συνεχίζει να λειτουργεί ουσιαστικά και μετά από τον Αύγουστο του 2018, αφού βρίσκονται σε ισχύ όλες οι βασικές αντεργατικές και αντιλαϊκές διατάξεις του με τα ματωμένα πλεονάσματα ως το 2060 και υποθηκευμένη όλη τη περιουσία του Δημοσίου μέχρι τον 22^ο Αιώνα.

Η επίθεση από τις κυβερνήσεις στο εργατικό και λαϊκό κίνημα συνεχίζει να υφίσταται με τις περικοπές μισθών και συντάξεων, με όλες τις απεργοκτόνες διατάξεις, την έμμεση αποδοχή του εργοδοτικού Λοκ άουτ, την ακόμη μεγαλύτερη διευκόλυνση των απολύσεων, την διεύρυνση των ελαστικών μορφών εργασίας, του 12ωρου και 7ημερου, κατά τις ντιρεκτίβες της ΕΕ και τελικά την φοροληστεία των λαϊκών στρωμάτων και ταυτόχρονα την σκανδαλώδη φοροαπαλλαγή του μεγάλου κεφαλαίου που έφτασε στην “ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ” των Εφοπλιστών (σαν να μην έφταναν 10 δις ευρώ τον χρόνο χάνονται από την μη φορολόγηση τους, λόγω των 58 συνταγματικών φοροαπαλλαγών που έχουν).

Βέβαια και στο γενικότερο πολιτικό πλαίσιο που αφορά την εξάρτηση της χώρας από τα Ιμπεριαλιστικά Κέντρα του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., η χώρα μας βρίσκεται σε ακόμη χειρότερη θέση, αφού τις τελευταίες μέρες παρακολουθούμε την αυξανόμενη Τουρκική πρόκληση σε Αιγαίο και Κύπρο να στοχεύει σε νέους επώδυνους συμβιβασμούς, με κατάληξη την συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο και με ένα ίσως, νέο Σχέδιο τύπου ΑΝΑΝ για την Κύπρο. Κυβέρνηση αλλά και αντιπολίτευση των αστικών κομμάτων σιωπούν ή καθησυχάζουν για τις επικίνδυνες αυτές εξελίξεις τον Λαό.

Το «ρεαλιστικό επίτευγμα» της εξωτερικής πολιτικής της «Αριστερο»-Νατοϊκής συμφωνίας των Πρεσπών στο Μακεδονικό, προωθείται από Κυβέρνηση ΕΕ και ΝΑΤΟ ως μοντέλο (δήθεν) διευθέτησης των Ελληνο-Τουρκικών σχέσεων.

Το πιο αρνητικό επίτευγμα όμως αυτής της «πρώτης φοράς Αριστεράς» ήταν το γεγονός ότι η πολιτική της, δημιούργησε στο λαό συναισθήματα απογοήτευσης και παραίτησης.

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα και στον χώρο του ΙΓΜΕ να εκφράζεται ένα ανάλογο κλίμα αγωνιστικής παραίτησης και κούρασης. Κλίμα που ενισχύεται και από την αναξιοπιστία της ανώτερης συνδικαλιστικής ηγεσίας της ΓΣΕΕ που στο τελευταίο Συνέδριο επιχείρησε να νομιμοποιήσει εκτός από τους 54 νόθους συνέδρους, ακόμη και συνέδρους που δικαστικά (μετά από δυναμική παρέμβαση του ΠΑΜΕ) όπως οι Καραγεωργόπουλος-Βασιλόπουλος-Κυριακούλιας, δηλαδή ο απερχόμενος πρόεδρος και γενικός γραμματέας της ΟΙΥΕ, μέλη της ΕΕ και του ΔΣ της ΓΣΕΕ. 

Οι εμβληματικές φιγούρες της συνδικαλιστικής μαφίας πήραν ένα μήνυμα από το σύστημα που με τόσο ζήλο υπηρετούν: δεν έχουν εξασφαλισμένη την ανοχή του.

Βέβαια στο ΙΓΜΕ η εξέλιξη, ήταν αναμενόμενη από τις μεθοδεύσεις του ΥΠΕΝ και της Διοίκησης που δυστυχώς με την συνδρομή και της τότε νέας ηγεσίας του Συνδικάτου, της ΚΕΣΙ έκανε το έργο της ευκολότερο.

Είναι γεγονός ότι στην περίοδο 2015-2017 το τότε ΔΣ του Συνδικάτου με τις  συνεχείς αγωνιστικές κινητοποιήσεις αξιοποιώντας όλους τους συμμάχους μας συνδικαλιστικούς, κοινωνικούς, επιστημονικούς και πολιτικούς φορείς, αλλά και με το ισχυρό ΜΕΤΩΠΟ της Ένωσης Συνταξιούχων τέως Υπαλλήλων ΙΓΜΕ,  γίνανε καρφί στο μάτι της ηγεσίας του Υπουργείου αλλά και των άσπονδων «φίλων» του Συνδικάτου Κεσίδων και Σεπιτων που όντας απόντες από όλους τους αγώνες χωρίς ίχνος ντροπής κλόνισαν την εμπιστοσύνη των εργαζόμενων προς το Συνδικάτο και κατάφεραν να αποσπάσουν την πλειοψηφία που είναι γνωστό πως την αξιοποίησαν, αφού φρόντισαν μεταξύ άλλων να «απαλλαγούν» από όλους τους «ενοχλητικούς» συμμάχους μας, κάνοντας «αθόρυβες» φιάσκο ψευδό-κινητοποιήσεις, χωρίς καν να καλούν δημοσιογράφους, ή και πολιτικά πρόσωπα να στηρίξουν τους αγώνες μας.

Ας θυμηθούμε όμως τα πιο βασικά «επιτεύγματα» της ΚΕΣΙ:

1.       ΕΘΝΙΚΗ: με τα μυστικό-συμβούλια Προέδρου και Γ. Γραμματέα του Συνδικάτου, ΤσαγκαροΧρστάνηδων και Σταθακο-Νικολακάκιδων  μας υποχρέωσαν σε ένα κακό συμβιβασμό περίπου του 35% των επιδικασμένων ή των ποσών των δικογράφων μας.

2.      Το παρανόμως παρακρατηθέν 25%: τόσο οι τελεσίδικες αποφάσεις όσο και τα αναδρομικά οδηγούνται πλέον στις καλένδες και στις «αγαστές» προθέσεις του εκκαθαριστή...

3.      Τα δικαιώματα αποζημιώσεων πενταετιών και ίσως του νόμου 2112 εξίσου αμφισβητήθηκαν.

4.      Τα θεσμικά κατοχυρωμένα δικαιώματα του ΚΚΠ που αφορούν εργαζόμενους και συνταξιούχους, στην αξιολόγηση και τα πειθαρχικά ακρωτηριάζονται οδηγώντας τις εργασιακές σχέσεις και στο Δημόσιο τομέα στον Προκρούστη της ανταγωνιστικότητας.

Αλλά το κυριότερο είναι το νέο θεσμικό πλαίσιο του εξαμβλώματος που λέγεται ΕΑΓΜΕ κουτσούρεψε τις οργανικές θέσεις από 1000 σε 220 και οι περίφημες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, που θυμίζουμε ότι με ισχυρή πίεση από το Συνδικάτο, διεκδικούνταν επί Διοίκησης Μουντράκη –Λειβαδάρου το 2015 137 προσλήψεις που, τελικά έγιναν από  τον Σταθάκη τον Απρίλη του 2017 45, αλλά και αυτές έμειναν στις υποσχέσεις μέχρι σήμερα.

Είναι σίγουρο ότι τόσο η Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και των πρόσφατα ΠΡΟΘΥΜΩΝ, μέσω του ΥΠΕΝ, αλλά και η Διοίκηση κινούμενες στις ράγες των μνημονιακών δεσμεύσεων αλλά και των γενικότερων πολιτικών της ΕΕ, που ορίζουν ως πλαίσιο την απελευθέρωση της αγοράς από κάθε τι Δημόσιο, την ανταγωνιστικότητα και την ενίσχυση της κερδοφορίας του Κεφαλαίου δεν μπορούσαν να αντέξουν το ΙΓΜΕ που επανασύστησαν οι αγώνες των εργαζόμενων και έτσι αρχιτεκτόνησαν την «Αρχή» του ΕΑΓΜΕ…

Δυστυχώς από πλευράς ηγεσίας του Συνδικάτου, όχι μόνο δεν υπήρξε ουσιαστικός αγώνας αποτροπής των Κυβερνητικών σχεδίων, όχι μόνο δεν αξιοποιήθηκαν τα ψηφίσματα συμπαραστάσεων των συμμάχων μας και η διάθεση τους για ουσιαστική βοήθεια, αλλά η όλη στάση του Προεδρείου εκφύλισε τους όποιους αγώνες αναγκάστηκε να προωθήσει, περιορίζοντας τους στο να σώσουμε κάποια δικαιώματα.

Η αποτυχία είναι παταγώδης και το κυριότερο η σημερινή πλειοψηφία του Συνδικάτου προσπαθεί να τη παρουσιάσει και σαν επιτυχία…

Όλοι οι εργαζόμενοι έχουν αντιληφθεί πλήρως το ρόλο που έπαιξε η ηγεσία του Συνδικάτου την τελευταία διετία και παρ΄ όλα αυτά είτε δια της ψήφου τους είτε δια της αποχής τους ανέχτηκαν αυτή τη κατηφορική δράση της ΚΕΣΙ.

Με βάση αυτή την κριτική καλούμε τους συναδέλφους να καταψηφίσουν αυτό τον απολογισμό όχι απλά γιατί είναι κατώτερος των αναγκών μας αλλά γιατί η επιβράβευση του δεν θα επιφυλάξει καλύτερο μέλλον για κανέναν.

Οι εκλογές αποτελούν πάντα ένα ορόσημο στην πορεία κάθε συλλογικότητας. Εάν όλοι αντιλαμβάνονται ότι για να υπάρξει προοπτική και μέλλον όχι μόνο για τους εργαζόμενους του ΙΓΜΕ, αλλά και για τους χιλιάδες άνεργους νέους συναδέλφους επιστήμονες, τεχνικούς και διοικητικο-οικονομικούς, αλλά και για τη χώρα, μόνο ένα στόχο πρέπει να έχουμε: την ΕΠΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ του ΙΓΜΕ ως ερευνητικού Ινστιτούτου όπως γίνεται σχεδόν σε όλο τον κόσμο.

Το ψηφοδέλτιο ΕΝΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΙΓΜΕ, που δημιουργήθηκε από τις  παρατάξεις ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΙΓΜΕ και ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΙΓΜΕ, που είχαν και έχουν ένα κοινό αγωνιστικό μέτωπο απέναντι στη αντεργατική κυβερνητική πολιτική, την αντιδημοκρατική και αυταρχική άσκηση Διοίκησης και απέναντι σε όλες εκείνες τις πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις που μέσα και έξω από το ΙΓΜΕ συνέβαλλαν στη διάλυση του ΙΓΜΕ,  με προμετωπίδα στο αγωνιστικό του πλαίσιο την ΕΠΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΓΜΕ διεκδικεί με ειλικρίνεια, αξιοπιστία και μαχητικότητα την ψήφο σας για να συνεχίσουμε από εκεί που σταματήσαμε πριν 2 χρόνια, μετά από ένα δίχρονο «διάλλειμα» με τις ολέθριες συνέπειες.

Αυταρχισμός και Ρουσφέτι τα όπλα τους,

Ενότητα και Αγώνας τα δικά μας

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Χαμένοι είναι οι αγώνες που δεν γίνονται!