Η Κοσμητεία της Σχολής Μηχ. Μεταλλείων – Μεταλλουργών με την από 23-10-2018 απόφασή της είχε εκφράσει την έντονη αντίθεσή της στην κατάργηση του ΙΓΜΕ και την αντικατάστασή του από την «Ελληνική Αρχή Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών».
Όπως είχαμε από τότε επισημάνει δεν υφίσταται σοβαρή χώρα χωρίς γεωλογικό ινστιτούτο (IGME- Ισπανία, BRGM - Γαλλία, BGS - Μεγάλη Βρετανία, ΤΝΟ - Ολλανδία, BGR - Γερμανία, κλπ.). Και η ΕΑΓΜΕ, με τις προβλεπόμενες οργανικές θέσεις, τους στόχους και τα σχετικά αντικείμενα που περιγράφονται στο Ν. 4602/2019, ήταν έκτοτε προφανές ότι σε καμία περίπτωση δεν επαρκούσε για να επιτελέσει το επιστημονικό και κοινωνικό έργο που κάλυπτε επί δεκαετίες το ΙΓΜΕ.
Πάγια θέση μας είναι πως η Πολιτεία έπρεπε να ενισχύσει το ΙΓΜΕ με το απαραίτητο επιστημονικό, τεχνικό και διοικητικό προσωπικό και την αναγκαία υλικοτεχνική υποδομή, και όχι να το καταργήσεις, και μάλιστα με μια ταχεία διαδικασία, χωρίς μελέτη σκοπιμότητας, χωρίς την αποτίμηση του κόστους, τόσο για τη χώρα συνολικά όσο και για τις τοπικές κοινωνίες, από την αδυναμία εκπλήρωσης των σκοπών του. Είχαμε δε επισημάνει τις επιπτώσεις και στη Σχολή Μ.Μ.Μ., η οποία έχει μια σημαντική, πολύχρονη και πολυεπίπεδη (εκπαιδευτική, ερευνητική και επαγγελματική) σχέση με το ΙΓΜΕ.
Ακόμη όμως και στο σημείο που έχει φτάσει σήμερα το πρώην ΙΓΜΕ, νυν ΕΑΓΜΕ, υπάρχει λύση εφόσον υπάρχει θέληση από την πλευρά της Πολιτείας και, κυρίως, του εποπτεύοντος Υπουργείου. Η λύση αυτή είναι η επαναδημιουργία του ΙΓΜΕ, με όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά και τους ανθρώπινους και υλικοτεχνικούς πόρους που θα του επιτρέψουν να υπηρετήσει τον κοινωνικό του ρόλο όπως κάθε σύγχρονο γεωλογικό και μεταλλευτικό Ινστιτούτο.
Δηλώνουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στο προσωπικό του πρώην ΙΓΜΕ, νυν ΕΑΓΜΕ, στον αγώνα που δίνει στην κατεύθυνση αυτή, αγώνας που δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους ή το Ινστιτούτο αλλά και τις ίδιες τις προοπτικές της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου