ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΟΜΕ ΤΗΝ ΤΡΙΕΤΙΑ ΚΑΤΑ ΧΩΡΟΥΣ

Η θητεία που πέρασε χαρακτηρίζεται από την εποχή του μνημονίου, της Τρόϊκα και των Δανειστών της χώρας, όπου εφαρμόζεται από την Ελληνική Κυβέρνηση μια ανηλέητη πολιτική, η οποία θίγει κύρια τον κόσμο της Εργασίας και τις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις που αμείβονται με τα κατώτερα όρια των Σ.Σ.Ε. και σύνταξης.

Όλοι βιώνουμε, για τα καλά πλέον, τις εμπλοκές που επιβλήθηκαν και κατεδάφισαν κατακτήσεις που είχαν θεσμοθετηθεί κυρίως μετά από τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο. Στο κλίμα αυτό, πολλοί εργοδοτικοί φορείς της χώρας, άδραξαν της ευκαιρίας να προωθήσουν επιθυμίες και επιδιώξεις που κατά καιρούς διαλαλούσαν οι εκπρόσωποι τους σε συνεντεύξεις τους και σε διάφορα forum.

Τα σαρωτικά μέτρα επιβάλλονται σε όλη την κοινωνία και αφορούν κάθε τομέα της ζωής, από την λιτότητα και την ανεργία, έως τις απολύσεις, την εφεδρεία και την διαθεσιμότητα, την καταλήστευση μισθών, συντάξεων, την υπονόμευση ωραρίων, την εκ περιτροπής εργασία, την ακύρωση κανονισμών και συμβάσεων που έχουν ρυθμιστεί με Συλλογικές Συμβάσεις, τον ΟΜΕΔ, την κατάργηση και την συγχώνευση στρατηγικής σημασίας οργανισμών και επιχειρήσεων του Δημοσίου, τα ασφαλιστικά ταμεία, την Κρατική βία μέσω των μηχανισμών καταστολής, των επιστρατεύσεων και των κυβερνητικών Συνταγματικών εκτροπών, όλα χωρίς διάλογο, χωρίς διαβούλευση.

Είμαστε όλοι αντίθετοι για τα σκληρά, άδικα και άνισα μέτρα σε βάρος του κόσμου της εργασίας και διεκδικούμε και προτείνουμε μέτρα που θα οδηγούν σε έξοδο από την κρίση

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

Ø  Ανατροπή των αντεργατικών και αδιέξοδων καταστροφικών μνημονιακών πολιτικών.

Ø  Υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων για τη διασφάλιση των εργασιακών μας δικαιωμάτων.

Ø  Δουλειές, ανάπτυξη, εργασία για τους ΝΕΟΥΣ και για ΟΛΟΥΣ.

Ø  Φραγμό στον καλπασμό της ΑΝΕΡΓΙΑΣ και στην περιθωριοποίηση της κοινωνίας.

Ø  Κατάργηση των επιστρατεύσεων και των κυβερνητικών Συνταγματικών εκτροπών. Να μπει τέλος στην Κρατική βία μέσω των μηχανισμών καταστολής κάθε λαϊκής αντίδρασης.

Ø  Πάταξη της ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ και των ΚΑΡΤΕΛ.

Ø  Υπεράσπιση των δημοσίων αγαθών, των υπηρεσιών και επιχειρήσεων, όχι στο ξεπούλημα των ΔΕΚΟ, των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων του Δημοσίου και των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας. Όχι στην εμπορευματοποίηση κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών.

Ø  Υπεράσπιση του Δημόσιου Ασφαλιστικού Συστήματος, αποκατάσταση των κύριων και επικουρικών συντάξεων και επιστροφή των κλεμμένων των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, διεύρυνση της λίστας των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων. Καθιέρωση κοινωνικού πόρου υπέρ της κοινωνικής ασφάλισης.

Ø  Ενίσχυση και αποτελεσματική λειτουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας

Ø  Ενίσχυση των εισοδημάτων των εργαζόμενων και των συνταξιούχων, την τόνωση της πραγματικής οικονομίας, την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, την υποστήριξη των ανέργων και των φτωχών.

Ø  Να πληρώσουν οι ΦΟΡΟΚΛΕΠΤΕΣ, οι ΕΙΣΦΟΡΟΚΛΕΠΤΕΣ, οι ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟΙ, ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ! Αυτοί που λεηλάτησαν το δημόσιο πλούτο και διοχέτευσαν τα υπερκέρδη και τον παράνομο πλούτο στο εξωτερικό. Σεβασμό στο Ελληνικό Σύνταγμα και τους νόμους.

Ø  Την προάσπιση της Εθνικής Κυριαρχίας. Του Δημόσιου και Εθνικού Πλούτου.

Ø  Συστρατευόμαστε στην προσπάθεια για μια άλλη ευρωπαϊκή πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης.

Ø  Διεκδικούμε αλλαγή του θεσμικού ρόλου και της πολιτικής της ΕΚΤ και δομική αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας και ανάπτυξης.

Ø  Μεταφορά δημόσιου χρέους των κρατών–μελών της ευρωζώνης με την έκδοση ευρωομολόγων.

Ø  Ανάκαμψη στηριγμένη στις επενδύσεις, την απασχόληση και την κοινωνική προστασία.

Πρέπει να ενωθούμε να παλέψουμε στην κατεύθυνση ανασυγκρότησης του Συνδικαλιστικού Κινήματος και τις δομές του. Στον κλάδο Οικονομίας των Μεταλλείων οι 2 Ομοσπονδίες με τα γνωστά προβλήματα συναίνωσης εκ μέρους της άλλης φυσικά Ομοσπονδίας, υπάρχουν περίπου 3.000 εγγεγραμμένοις από τους 17.000 περίπου που εργάζονται συνολικά, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη τους εργαζόμενους στα Λατομεία των τσιμεντάδικων και στην εξόρυξη του λιγνίτη.

Η επιδείνωση της θέσης της Μεταλλείας και Λατομίας στη χώρα μας με τη διεθνοποίηση των αγορών, τη στυγνή εκμετάλλευση από τις πολυεθνικές των Ορυκτών πόρων των Τρίτων Χωρών (Κίνα, Ινδία, Αφρική, Ν. Αμερική), όπου ελλείπει ή δεν εφαρμόζεται η σχετική Νομοθεσία, για προστασία του περιβάλλοντος, για συνθήκες Υγιεινής και Ασφάλειας κλπ., η επιδείνωση των σχέσεων των Επιχειρήσεων με τις τοπικές κοινωνίες ώστε να διαμορφώσουν συνθήκες Ειρηνικής Συνύπαρξης σε τοπικό επίπεδο για να εννοηθούν οι προοπτικές νέων μονάδων π.χ. Χρυσός (Χαλκιδικής, Σάππες, Ροδόπης, Πέραμα, Έβρος), δείχνουν ότι οι καιροί δεν είναι ευνοϊκοί και το κλίμα μακροπρόθεσμα γίνεται αρνητικό. Η μη προώθηση του Νέου Χωροταξικού και νέων επενδύσεων είναι ακόμη πρόσθετοι λόγοι.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΒΑΣΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΜΕΛΩΝ

Στη διάρκεια της τριετίας 2011-2014 που είχαμε την ευθύνη του ΔΣ, τα πράγματα είχαν όπως παρακάτω :

Ø  Συνταχθήκαμε στους αγώνες που οργανώθηκαν από την ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ ενάντια στα μέτρα που προωθούνταν από την Κυβέρνηση πριν και μετά τις εκλογές και αφορούσαν 24ώρες Γενικές Απεργίες και Συλλαλητήρια με ή χωρίς στάσεις εργασίας.

Ø  Ήμασταν κοντά στα προβλήματα των Σωματείων–Μελών, που κυρίως ήταν επικεντρωμένα στις Κυβερνητικές αποφάσεις για κατάργηση και αποκρατικοποίηση του ΙΓΜΕ και της Λάρκο αντίστοιχα, παρά την στρατηγική τους σημασία στην Εθνική οικονομία και την μακρόχρονη θετική συμβολή τους στον ορυκτό πλούτο της χώρας και παρά την καθολική συμπαράσταση της κοινωνίας και τις ομόφωνες αποφάσεις των αρμόδιων φορέων του κλάδου, διαχρονικά, ότι πρέπει να μείνουν κάτω από δημόσιο έλεγχο.

Ø  Όλο αυτό το διάστημα που οι εργαζόμενοι αντιδρούν και παλεύουν να αποτρέψουν τα καταστροφικά και εγκληματικά Κυβερνητικά σχέδια για κλείσιμο και ξεπούλημα των Σωματείων-Μελών μας, η Ομοσπονδία μας όχι μόνο ήταν συμπαραστάτης σε όλες τις κινήσεις τους αλλά και επανειλημμένα ανέλαβε σειρά πρωτοβουλιών προκειμένου να στηρίξει και αναδείξει τις θέσεις των εργαζομένων.

Ø  Με καθημερινή επαφή και συμμετοχή σε όλες τις εκδηλώσεις των Σωματείων,με συνεχείς ανακοινώσεις και επιστολές προς όλους τους Κυβερνητικούς παράγοντες ,τα Πολιτικά κόμματα, και τα ΜΜΕ με πρωτοβουλίες συντονισμού με τα Εργατικά Κέντρα που δραστηριοποιείται η ΛΑΡΚΟ (Θήβας, Αθήνας, Εύβοιας, Λειβαδιάς ,Λαμίας, Κοζάνης και Καστοριάς),με παρότρυνση προς την ΓΣΕΕ για σειρά συναντήσεων που έχουν πραγματοποιηθεί είτε με το ΤΑΙΠΕΔ και με άλλους παράγοντες και φορείς που έχουν σχέση με το πρόβλημα της ΛΑΡΚΟ και του ΙΓΜΕ

Ø  Με καθημερινή επαφή και συμμετοχή σε όλες τις εκδηλώσεις των Σωματείων, με συνεχείς ανακοινώσεις και επιστολές προς όλους τους Κυβερνητικούς παράγοντες ,τα Πολιτικά κόμματα, και τα ΜΜΕ, με πρωτοβουλίες συντονισμού με τα Εργατικά Κέντρα, που δραστηριοποιειούνται τα Σωματεία-Μέλη μας (Μήλου-Αργολίδας Αθήνας, Θήβας, Εύβοιας, Άμφισσας, Λειβαδιάς, Λαμίας, Κοζάνης και Καστοριάς), με παρότρυνση προς την ΓΣΕΕ για σειρά συναντήσεων που έχουν πραγματοποιηθεί είτε με το ΤΑΙΠΕΔ είτε με άλλους παράγοντες και φορείς που έχουν σχέση με το πρόβλημα των Σωματείων μας είτε με το ΥΠΕΚΑ.

Ø  Συμμετείχαμε σε όλες τις συγκεντρώσεις και αντιδράσεις των εργαζομένων (ημερίδες, συνεντεύξεις, απεργίες, συλλαλητήρια, κλείσιμο γραφείων και εθνικών οδών, Γενικές Συνελεύσεις εργαζομένων, κλπ) ενώ συμπαρασταθήκαμε στις προσφυγές των εργαζομένων για εργασιακά και άλλα θέματα που είχαν πάντα σχέσει με οριζόντια και αυθαίρετα μνημονιακά μέτρα.

Ø  Παρεμβήκαμε επανειλημμένα στα αρμόδια Υπουργεία και στις συσκέψεις φορέων για την αποκατάσταση της δυσλειτουργίας του ΙΓΜΕ, καθώς και για την αποτροπή της αποκρατικοποίησης της ΛΑΡΚΟ και την διασφάλιση της βιωσιμότητάς τους.

Ø  Εκφράσαμε τη συμπαράστασή μας, την Αλληλεγγύη μας στους Αγώνες των Σωματείων μας για τα διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Συγκεκριμένα

ΙΓΜΕ

Η ανησυχία που επικρατεί στο π. ΙΓΜΕ δεν είναι τυχαία και προφανώς καταδεικνύει την αδυναμία της διοίκησης του ΕΚΒΑΑ-ΥΠΕΚΑ να λύσουν τα προβλήματα. Παρά τις αναμφισβήτητες ερευνητικές επιτυχίες του, το ΙΓΜΕ δεν αφέθηκε ποτέ να λειτουργήσει ελεύθερα, χωρίς πιέσεις, προσκόμματα και διοικητικές παρεμβάσεις.

Κάθε φορά που διοίκηση-υπουργείο βρίσκεται μπροστά σε ένα πρόβλημα αντί να προσπαθήσει να το επιλύσει, καταφεύγει στη ‘‘γνωστή λύση’’ της νομοθετικής ρύθμισης, πίσω από την οποία, βέβαια, κρύβονται τα ανομολόγητα συμφέροντά τους, που περιβάλλονται με τον μανδύα του εκσυχγρονισμού και τα οποία κάνουν τους εργαζόμενους να ανησυχούν γιατί ξέρουν πολύ καλά τι τους περιμένει.

Το Ινστιτούτο, σήμερα υπολειτουργεί. Η δραστηριότητά του απορρέει από μια ελλειπή χρηματοδότηση των έργων από κοινοτικούς πόρους. Το προσωπικό αποχωρεί συνεχώς με την ανασφάλεια και το εχθρικό κλίμα που επικρατεί, χωρίς τις συμβατικές του αποζημιώσεις (Εθνική, πενταετίες), φτιάχνοντας λίστες απλήρωτων συναδέλφων, που οδηγούνται στα δικαστήρια για διεκδίκηση του αυτονόητου, το οποίο φυσικά γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους δικηγόρους. Έτσι η σημερινή του δύναμη του Συνδικάτου ΙΓΜΕ έχει περιορισθεί σε 216 εργαζόμενους ένατι 1.274 που ήταν η δύναμή του το έτος 1984.

ΛΑΡΚΟ

Έχουμε εκράσει επανειλημμένα την ανησυχία του μεταλλευτικού κόσμου της χώρας για αδικαιολόγητες ενέργειες, αστοχίες και φήμες που συμβάλλουν στον μαρασμό και στην υποβάθμιση της ΛΑΡΚΟ.

Της αφαιρείται διαρκώς η όποια δυνατότητα να συντηρηθεί, έστω στη ζωή. Για χρόνια τώρα της αποστερούνται σημαντικοί πόροι, από τους μετόχους της (Δημόσιο, ΔΕΗ και ΕΘΝΙΚΗ) που απροσχημάτιστα την οδηγούν στη συρίκνωση, πότε με τα χρέη της ‘‘παλαιάς ΛΑΡΚΟ’’, πότε με το οφειλόμενο ΦΠΑ (65 εκατ.ευρώ), τη μη υποστήριξη προσφυγών εργαζομένων προς την Ελληνική Δικαιοσύνη για κακοδιαχείριση και για διερεύνηση διαφυγόντων κερδών (προς το ΣΔΟΕ), παλαιότερα με την τιμή ηλεκτρικής ενέργειας, ή με τη μη ανανέωση συμβάσεων μίσθωσης του Δημοσίου προς την ΛΑΡΚΟ, με ψευδή δημοσιεύματα-φήμες και τώρα τελευταία με εξώδικο της Διοίκησης για διαβούλευση οριζόντιας-αυθαίρετης και ετσιθελικής μείωσης των μισθών κατά 25%.

Την ώρα, το μισθολογικό κόστος είναι της τάξεως του 9% περίπου έναντι του 30% που μέχρι πριν λίγο η ΔΕΗ καταδίκαζε την εταιρία με την ενεργοβόρα κιλοβατόρα της. Επιπρόσθετα η μείωση των μισθών επιχειρείται σε μια εταιρία που δουλεύει με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, είναι κερδοφόρα, δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό και είναι ο μοναδικός και προτιμώμενος πολυεθνικός οργανισμός στις αγορές με παγκόσμια φήμη.

Είναι βέβαιο ότι και αυτή η ενέργεια θα συντείνει στη μείωση της παραγωγής και της παραγωγικότητας, όπως ακριβώς το ίδιο επιτυγχάνει ο διαρκής διασυρμός και οικονομικός στραγγαλισμός της εταιρίας, που επιχειρείται από τους μετόχους και τελικά εξυπηρετεί τα συμφέροντα κάποιων για συρρίκνωση. Έτσι με ευκολία πλέον θα προτάξουν τα εκβιαστικά τους διλλήματα για πωλήσεις και κατατμήσεις, φυσικά, χωρίς αξιολόγηση και εκτίμηση των επενδυτικών σχεδίων ή των συνεπειών τόσο για τη οικονομία της χώρας, όσο και για τις θέσεις εργασίας και την ελπίδα για τους νέους εργαζόμενους, από την ορθολογική αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου.

Οι αποφάσεις και πρωτοβουλίες που παίρνονται πρέπει να υπηρετούν τους πολίτες και όχι τα συμφέροντα επιχειρηματιών που απροσχημάτιστα διατυπώνουν τις αξιώσεις τους. Είναι ανάγκη μέσω της αξιοποίησης της ΛΑΡΚΟ να συμβάλλουμε στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας και να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής.

Η ΛΑΡΚΟ πρέπει να μείνει κάτω από δημόσιο έλεγχο σαν μια εταιρεία στρατηγικής σημασίας για την Εθνική οικονομία, η οποία εκμεταλλεύεται τον Εθνικό ορυκτό πλούτο με μεγιστοποίηση της ωφέλειας για το Ελληνικό Δημόσιο και τις τοπικές κοινωνίες, χωρίς ληστρική εκμετάλλευση, χωρίς χρηματιστηριακά παιχνίδια, αλλά με σταθερή-βιώσιμη επένδυση σε βάθος χρόνου, κατέχοντας ανεκτίμητης αξίας ιδιόκτητες εκτάσεις, όπως επίσης και μεταλλευτικά δικαιώματα, που μόνο σαν έκταση υπολογίζεται σε 1 εκατ. στρέμματα. Με τις κατάλληλες πρωτοβουλίες, η ΛΑΡΚΟ μπορεί και πρέπει να αναλάβει αυτή την αποστολή.

S&B Βιομηχανικά Ορυκτά

Το πρόβλημα κύρια εντοπίζεται στις εργολαβίες και υπεργολαβίες όπου καταργείται το σύνολο της εργατικής Νομοθεσίας από την αδυναμία των ελεγκτικών Μηχανισμών. Πρέπει μαζί με τα Συνδικάτα του χώρου και σε συνεργασία με τα Εργατικά Κέντρα κύρια της Άμφισσας και της Λειβαδιάς να αναλάβουμε πρωτοβουλία προς τους αρμόδιους και τους εργαζόμενους.

Οι εργαζόμενοι στα συγκροτήματα της Μήλου «λόγω της κρίσης» τέθηκαν σε διαθεσιμότητα. Η εταιρία δεν αντικαθιστούσε το προσωπικό που αποχωρούσε με συνέπεια να αναλαμβάνουν ευθύνες εργαζόμενοι, χωρίς να έχουν τις απαιτούμενες γνώσεις και ειδικεύσεις. Οι αμοιβές στηρίζονται σε ατομικές συμβάσεις στη βάση συμφωνίας που ανακοινώνεται στο Ε.Κ. Αυτό δεν είναι Συλλογική Σύμβαση.

ΚΙΜΩΛΟΣ

Οι εργαζόμενοι βρίσκονται κάτω από το δίλημμα του εργοδότη για να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις εκ περιτροπής απασχόληση ανά δεκαπενθήμερο σύμφωνα όπως ισχυρίζεται με τον νόμο 3846/2010 παρ. 17, επικαλούμενος ζημιές και μείωση δραστηριοτήτων. Η συμβουλή μας είναι να μην υπογράψει κανείς διότι ο Νόμος θέτει ως προϋπόθεση τη διαβούλευση με τους εκπροσώπους των εργαζομένων.

Η επιχείρηση έχει το καλλίτερο Μπετονίτη και την Ποζολάνη, προϊόντα που η S&B στη Μήλο με κατώτερη ποιότητα έχει τρομερές πωλήσεις. Νομίζουμε ότι η δοκιμασία του κλάδου μας θ΄αρχίσει από αυτό το εργοστάσιο. Πέραν των άλλων η εταιρία από πλευράς εφαρμογή μέτρων ΄΄Ασφαλούς Εκμετάλλευσης΄΄ κρίνεται ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ. Η ΠΙΘΑΝΗ κρίση στην απασχόληση βλάπτει τους εργαζόμενους και την τοπική κοινωνία αφού είναι η μοναδική βιομηχανική δραστηριότητα  στο Νησί.

ΔΕΛΦΟΙ-ΔΙΣΤΟΜΟ

Η εταιρία ανήκει στον όμιλο Μυτιληναίου και λειτουργεί τροφοδοτώντας τη μεταλλουργική μονάδα για παραγωγή ΑΛΟΥΜΙΝΑΣ και Αλουμινίου. Η εταιρία επελέγη από την Ομοσπονδία για ύπαρξη στον εισπνεόμενο αέρα μετρήσεις ΄΄κρυσταλλικού Πυριτίου΄΄ και καπναερίων από τη χρήση δηζελοκίνητων μηχανημάτων ως προς την περιεκτικότητα σε οξείδια του Αζώτου. Είναι απαραίτητα να εφαρμόζει η εταιρία ΄΄καλές πρακτικές΄΄ για μείωση των περιεκτικοτήτων ώστε να κρατώνται σε χαμηλά επίπεδα .Αλλιώς η απασχόληση σε ορισμένες θέσεις και υπο ορισμένες συνθήκες καθίστανται απαγορευτικές.

ΜΑΡΜΑΡΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ

Επιβιώνουν με αρκετά προβλήματα αφού η στασιμότητα στην οικοδομική δραστηριότητα και οικονομική κρίση επιφέρει στασιμότητα. Το ΜΑΡΜΑΡΟ σαν εθνικό προϊόν δεν συμμετέχει όσο θα έπρεπε στις κατασκευές και ιδιαίτερα στα δημόσια έργα κοινής ωφέλειας όπου δυστυχώς επιλέγονται από τους εργολάβους γρανίτες εισαγωγής.

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

Ο αγώνας συνεχίζεται για τον ορισμό νέας Λατομικής περιοχής όπου θα λειτουργήσει το Λατομείο αδρανών υλικών που έχει κλείσει με συνέπεια να χαθούν 40 θέσεις εργασίας. Τα Σχιστήρια Μαρμάρου υπολειτουργούν στα πλαίσια της κρίσης και οι επιπτώσεις στην απασχόληση και στις αμοιβές είναι εμφανείς. Θέματα που πρέπει να επικεντρωθούμε αμοιβές και εργασιακό περιβάλλον.

ΤΙΤΑΝ ΛΑΒΑ Α.Ε.

Η δραστηριότητα αυτής της μεγάλης Ελληνικής Τσιμεντοβιομηχανίας στη Μήλο αφορά την παραγωγή ποζολάνης, απαραίτητης για την Παρασκευή τσιμέντων ειδικού τύπου. Οι εργαζόμενοι μέσω των Σωματείων ΄΄ Εργατική Ένωση Μήλου΄΄ και Χειριστών και Βοηθών (παλαιότερα) εκφράζονται και μέσω της Ομοσπονδίας.

ΝΕΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ

Οι προοπτικές του κλάδου στο άμεσο και απώτερο μέλλον είναι «θολές», αφού έχουν εγκαταλειφθεί μια σειρά επενδύσεων, όπως η ΑΛΟΥΜΙΝΑ, ο ΑΝΟΞΕΘΔΩΤΟΣ ΧΑΛΥΒΑΣ, αλλά και στασιμότητα σε άλλους τομείς όπως ο «Χρυσός», Βιομηχανικά Ορυκτά, Μάρμαρα κλπ. Η χώρα βρίσκεται προς το τέλος του πίνακα των χωρών, με προωθούμενες επενδύσεις, άσχετα από τη γεωπολιτική της θέση και τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα.

Το κεφάλαιο προτιμά προορισμούς πιο «ελκυστικούς» όσον αφορά την Εφαρμογή Νομοθεσίας για το περιβάλλον, τα θέματα Υγιεινής και Ασφάλειας, την Εργατική Νομοθεσία κλπ. Το κεφάλαιο προτιμά συνθήκες και δικαιώματα εποχής «Μεσαίωνα» για τους εργαζόμενους. Ακόμη και αυτή η προοπτική για δημιουργία κλίματος, από την οδηγία του Ευρωπαϊκού Επιτρόπου της προηγούμενης Ε.Ε. για καταγραφή όλων των Ορυκτών πόρων που περιλαμβάνονται στα κράτη μέλη της Ε.Ε. ώστε η Ευρώπη να καταστεί κατά το δυνατόν αυτοδύναμη και να μην έχει συνέπειες στην οικονομική δραστηριότητα σε περίοδο κρίσης,στη χώρα μας φαίνεται να μη μπορεί να υλοποιηθεί.

ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ

Η τελευταία σύμβαση που υπογράψαμε μαζί με την άλλη Ομοσπονδία του χώρου μας ήταν πάνω από όλες τις συμβάσεις του ιδιωτικού τομέα, αφού είχε σαν βάση τα ποσοστά που όριζε η ανάλογη της ΓΣΕΕ συν ένα ποσοστό 2%. Φυσικά σήμερα σε εποχή μνημονίου με το πάγωμα των αμοιβών, δεν είναι δυνατό να ακολουθηθεί η ίδια πρακτική, παρά ταύτα όμως, το νέο ΔΣ μπορεί να επαναφέρει το θέμα στον ΟΜΕΔ, αν ο ΣΜΕ έχει αντίθετη άποψη για την υπογραφή.

ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

Ο κλάδος είναι επιβαρυμένος με τα περισσότερα ατυχήματα και ίσως μαζί με εκείνο των κατασκευών είναι στην κορυφή της Λίστας για θανάτους, ακρωτηριασμούς και επαγγελματικές ασθένειες.

Μεγάλη ευθύνη φέρουν οι αρμόδιες κρατικές αρχές, Υπουργεία και Επιθεωρήσεις που έχουν τελματώσει ελεγκτικούς μηχανισμούς με τη έλλειψη κονδυλίων και τη μη πρόσληψη-απόσπαση προσωπικού στις Επιθεωρήσεις Μεταλλείων.

Ευθύνη φέρουν και οι Εταιρίες, οι οποίες αδιαφορούν μια και ίσως εκτιμούν ότι οι οικονομικές συνέπειες από ένα ατύχημα ή θάνατο είναι δυσανάλογα μικρές γι΄αυτές, αφού ακόμη και σε αυτή τη δυσάρεστη περίπτωση προσδοκούν σε ένα «συμβιβασμό» με την οικογένεια του παθόντος. Χρειάζεται δουλειά για ν΄αναδειχθεί το θέμα μια και συνδέεται μ΄ότι πολυτιμότερο για τον άνθρωπο, την υγεία,την ύπαρξή του. Η επικοινωνία και η συνεργασία με τα Σωματεία στοχεύει σ΄αυτή τη προσπάθεια.

Απαιτείται ακόμη να ενεργοποιηθούν οι Επιτροπές Υγιεινής και Ασφάλειας ανά εργασιακό χώρο και εμείς σαν ΟΜΕ να συμβάλλουμε μαζί με τους εργοδότες (που είναι κύρια υπεύθυνοι με βάση το νόμο) να εκπαιδεύεται σε διαρκή βάση το προσωπικό. Πρέπει να είναι ο κύριος στόχος μας για την προσεχή θητεία σαν Ομοσπονδία και Σωματεία, να τα μειώσουμε από τις ΥΠΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ, αυξάνοντας τους ελέγχους και τα προγράμματα εκπαίδευσης. Το τελευταίο θανατηφόρο ατύχημα έγινε πάλι σε εργολάβο στη ΛΑΡΚΟ.

Ακόμη πρέπει να προωθηθεί ΄΄η ασφάλιση του κινδύνου΄΄ με κεφάλαια των εργοδοτών και επιβάρυνσή τους ώστε να βελτιωθεί η σημερινή κατάσταση.

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΟΜΕ

Η λειτουργία του Δ.Σ. της ΟΜΕ δεν είχε επιτευχθεί κατά τη διάρκεια της προηγούμενης τριετίας, λόγω του οικονομικού στραγγαλισμού που προήλθε από τη διακοπή της επιχορήγησής της με την κατάργηση της Εργατικής Εστίας και την αδυναμία πολλών Σωματείων-Μελών να ανταποκριθούν στην οικονομική τακτοποίησή τους.

Επιπρόσθετα πρέπει να πούμε ότι η λειτουργία ενός πανελλαδικού οργάνου με ελάχιστα μέλη του Δ.Σ. από την Αθήνα, απαιτεί κάποια ποσά αποζημίωσης στοιχειωδών δαπανών των μετακινουμένων συμβούλων, που προέρχονται αποκλειστικά από την οικονομική συνδρομή των Σωματείων. Η τροποποίηση του καταστατικού για διενέργεια εκλογοαπολογιστικού Συνεδρίου μια μέρα και η μείωση των Συμβούλων του ΔΣ σε 11 από 15 μέλη, μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά στην κατεύθυνση αυτή, χρειάζεται όμως και η οικονομική συνδρομή των Σωματείων-Μελών.

ΜΑΖΙΚΟΠΟΙΗΣΗ

Αυτή την τριετία δεν είχαμε εγγραφή νέων μελών αν και έγινε μια κρούση από τον πρόεδρο του Σωματείου της Νάξου, το οποίο όμως από ότι φαίνεται δεν μπόρεσε να κάνει εκλογές. Αντίθετα το προεδρείο του Σωματείου της Σερίφου, που έκανε εκλογές το 2011, βρίσκεται στην διαδικασία διορισμού του από το Ειρηνοδικείο Μήλου μετά από σχετικό αίτημα δικηγόρου της Σερίφου.

Επιπρόσθετα θα πρέπει να πούμε ότι ο αριθμός των εγγεγραμμένων εργαζομένων στα Σωματεία συνεχώς μειώνεται, διότι δεν αναπληρώνονται οι αποχωρούντες και σε πολλές περιπτώσεις προωθούνται εργολάβοι στη θέση των μονίμων.

Νομίζουμε ότι με κατάλληλες νομικές ρυθμίσεις θα μπορούσαμε να εγγράψουμε νέα μέλη μας, και εργαζόμενους σε εργολάβους αφού κύρια ο κόσμος αυτός προέρχεται από την ευρύτερη περιοχή της επιχείρησης.

Ακόμη πρέπει να επικεντρωθούμε στην ενοποίηση των δύο Ομοσπονδιών και να εντάξουμε τις κινήσεις μας σε ανάλογη προσπάθεια που πρέπει να γίνει στο Συνδικαλιστικό Κίνημα. Οι Αυτοδιοικητικές δομές άλλαξαν και τα Συνδικάτα είναι μικρά και κατακερματισμένα.

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Πιστεύοντας ότι θα εγκρίνετε τον απολογισμό της δράσης του απερχόμενου Συμβουλίου, σας καλούμε να δώσετε νέες ιδέες και προτάσεις που θα συμβάλλουν στην βελτίωση της δουλειάς της ΟΜΕ, στην καλλίτερη συνεργασία με τα Σωματεία και θα κάνουν πιο αποτελεσματικές τις προσπάθειές της. Ας συσπειρωθούμε γύρω από τα Συνδικαλιστικά μας όργανα, είναι αναγκαία σήμερα στην εποχή του μνημονίου, όπου θα πρέπει ακόμη περισσότερο να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας, και να ανακτήσουμε τις κατακτήσεις μας.

Καλούμε επίσης τα Σωματεία να εκπληρώνουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις για να μπορεί ανεπηρέαστα το ΔΣ της ΟΜΕ να ανταποκρίνεται στα καθήκοντά και την λειτουργία του.

Το 21^ο Συνέδριο ας γίνει αφετηρία για νέους αγώνες και ενωτική δράση.