ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΑ.Σ.Α.: ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ Γ.Δ. ΕΑΓΜΕ στις 5/1/2022

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΑ.Σ.Α.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ Γ.Δ. ΕΑΓΜΕ στις 5/1/2022

 

10/01/2022

 

Και τώρα που τα δάκρυα στέγνωσαν από το show της αποχώρησης του ΓΔ της ΕΑΓΜΕ, από τον φορέα και τα μουσκεμένα χαρτομάντηλα πετάχτηκαν ας κάνουμε έναν πρόχειρο απολογισμό για την διετή θητεία του.

Ο πρώην (πλέον) ΓΔ της ΕΑΓΜΕ άφησε το καράβι, στο οποίο διορίσθηκε ώστε να γίνει το εφαλτήριο της μετέπειτα πολιτικής του καριέρας, με ένα μονόπρακτο ερασιτεχνικού θιάσου επιπέδου νηπιαγωγείου.

Έφυγε όχι εν κρυπτώ, όπως θα άρμοζε στην υστερόβουλη καιροσκοπική πράξη του αλλά, με το θράσος που τον διακατέχει, με μια φιέστα εικονικής πραγματικότητας.

Και τον καιροσκοπισμό του, τον οποίον ζήσαμε σε όλη την διάρκεια της θητείας του, τον παρουσίασε ως προσωπικό θρίαμβο με θεατές και συμμετέχοντες,  δ/ντές-συνδικαλιστές, κομματικά στελέχη, επιλεγμένους προϊσταμένους του ιδίου πολιτικού χώρου και άλλους «πρόθυμους» αρκεί να γεμίσει η σκηνή της παράστασης. 

 

Δεν είμαστε χαρούμενοι που εγκαταλείπει ένας Γενικός το Ινστιτούτο και μάλιστα δύο έτη από την ανάληψη των καθηκόντων του, στοχεύοντας στις προσωπικές και στενά κομματικές και πολιτικές του επιλογές. Αποδείχτηκε στην πράξη όλα τα χρόνια που έρχονται και παρέχονται Διοικήσεις, ότι η επόμενη Διοίκηση είναι χειρότερη από την προηγούμενη.

Αυτό συμβαίνει διότι χρησιμοποιούν το Ινστιτούτο ως μέσο προσωπικής ανέλιξης και προβολής χωρίς διάθεση σύγκρουσης με την εκάστοτε πολιτική ηγεσία. Πολιτική ηγεσία που τους διορίζει είτε για την άσκηση προκαθορισμένης πολιτικής είτε για την τακτοποίηση εσωκομματικών ρουσφετιών και ισορροπιών, που με μαθηματική ακρίβεια αργά, αλλά σταθερά, οδηγούν το ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ στον βιολογικό η ξαφνικό θάνατο, βάζοντας η κάθε ομάδα το λιθαράκι της.

                       

Και τι απέμεινε από την «ηρωική και γόνιμη πορεία» του «αρίστου» αυτού στην διοίκηση του ΙΓΜΕ;

·         Πανάκριβα καπελάκια, ημερολόγια, στυλό, λευκώματα, εργοταξιακά γιλέκα και άλλα πολύ σημαντικά είδη για την εργασία των συναδέλφων (sic).    

·         Πανάκριβα βαμμένα κάγκελα και τα ακριβότερα ..ζουμπούλια του κόσμου στο κήπο.

·         Ρεκόρ Guiness στον αριθμό των απευθείας αναθέσεων.

·         Εκχώρηση  οργανικών μονάδων όπως τις Λογιστικές Υπηρεσίες, Μισθοδοσία κλπ, σε Ιδιωτικές Εταιρείες.

·         Κατάργηση κάθε έννοιας ιεραρχίας και αξιοκρατίας και άσκηση διοίκησης με παράπλευρες επικοινωνίες και ημέτερους.

·         «Μπαχαλοποίηση» εσωτερικών διαδικασιών χωρίς να τηρείται η δέουσα υπηρεσιακή δεοντολογία.

·         Απώλειες υλικού από τον εξοπλισμό του ΙΓΜΕ σύμφωνα με Υ.Σ. συναδέλφων.

·         Καρατομήσεις προϊσταμένων και υποβιβασμός τους και τοποθετήσεις στη θέση τους, προϊσταμένων με προσωπικά και κομματικά κριτήρια απαξιώνοντας άξιους συναδέλφους, καθ ΄ύλην αρμοδίους με το αντικείμενο σπουδών και αντικειμένου τους επί δεκαετίες.

·         Παρεμβάσεις στα συνδικαλιστικά δρώμενα με σκοπό την ανοχή από την πλειοψηφία του συνδικάτου, η οποία όλο αυτό το διάστημα είχε πάθει χρόνια αφωνία. Ταυτόχρονα η πλειοψηφία είχε παράπλευρη επικοινωνία με σκοπό την προστασία της Διοίκησης και την αποφυγή έκθεσης αυτής.      

·         Μια πυρκαγιά της οποίας ακόμη δεν έχει εκτιμηθεί το καταστροφικό της αποτέλεσμα σε υλική και άυλη περιουσία του Ινστιτούτου.

·         Καμμιά προώθηση των ζητημάτων που είναι τα κύρια για την πορεία και την επιβίωση αυτού του Ιστορικού Ινστιτούτου και την συνέχιση της προσφοράς του στην χώρα, όπως η άμεση στελέχωση με ικανό αριθμό νέων επιστημόνων και τεχνικού προσωπικού για την μεταβίβαση της εμπειρίας των εναπομεινάντων ακόμη συναδέλφων.

·         Καμμιά σοβαρή προσπάθεια επίλυσης της παράνομης παρακράτησης (25%).

·         Καμμιά σοβαρή πίεση για πρόσληψη μόνιμου προσωπικού.

 

Και ακόμη :

·         Προέβη σε «εκκαθαρίσεις» ώστε το ΔΣ του φορέα να μπορεί να αποφασίζει εν κρυπτώ και ανενόχλητο. Έτσι απομακρύνθηκε ο αναπληρωτής εκπρόσωπος των εργαζομένων,  αφού ο «επίσημος» εκπρόσωπος των εργαζομένων ήταν βολικός, άφωνος και σιωπηλότατος, όπως ακριβώς τον ήθελε η Διοίκηση και καρατομήθηκε η επί χρόνια έμπειρη γραμματέας του ΔΣ διότι προφανώς οι υπάλληλοι με γνώσεις και με υπηρεσιακή συνείδηση δεν είναι αρεστοί.

·         Εκδίωξε τις 3 συναδέλφισσες καθαρίστριες, ενώ είχε την ευκαιρία να στηρίξει την συνέχιση της εργασιακής τους σχέσης στην ΕΑΓΜΕ, διότι πολύ απλά, η φιλοσοφία του ήταν και δεν το έκρυψε, η στήριξη των επισφαλών σχέσεων εργασίας, που αιχμαλωτίζουν την εργασιακή συνείδηση, την χειραγωγούν και πρωτίστως την αφήνουν ακάλυπτη με την λήξη της όποιας ελαστικής ατομικής σύμβασης. 

·         Εκδίωξε τον  συνάδελφο συνδικαλιστή Χάρη Σμυρνιώτη μια ώρα αρχύτερα ενώ δεν δείχνει την ίδια «επιμέλεια» στους αρεστούς.

·         Έδειξε ασέβεια στους εργαζόμενους του ΙΓΜΕ στην περίοδο των πυρκαγιών στις αρχές Αυγούστου του 2021, όταν απαίτησε να προσέλθουν να εργαστούν στο κτήριο του Ολυμπιακού Χωριού στις Αχαρνές, τη στιγμή που οι γύρω περιοχές καιγόντουσαν και η ατμόσφαιρα αποπνικτική για μέρες.

·         Τελευταία καρατόμηση, αυτή της προϊσταμένης Τμήματος και συνδικαλίστριας με την ΑΝΑΣΑ, χωρίς καμμιά αιτιολογία και με συνοπτικές διαδικασίες, γιατί πολύ απλά η συνάδελφος γνωρίζοντας τη δουλειά της, έφερνε εμπόδια στις αυθαιρεσίες και επιπλέον καταλάμβανε μια θέση που έπρεπε να δοθεί σε «κομματικό συνεργάτη».

 

Βέβαια, συνάδελφοι, τίποτα από τα παραπάνω δεν θα είχε τολμήσει να κάνει ο απερχόμενος Γενικός Δ/ντής, χωρίς την στήριξη του Υπουργείου, των υπολοίπων μελών της Διοίκησης του φορέα και κυρίως ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΣΤΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΕΣΙ, που στην ουσία συνδιοικεί το Ινστιτούτο, στηρίζοντας τις επιλογές της Διοίκησης, ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων.

 

Συνάδελφοι, τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά πέρα από φιέστες και προφορικές αβροφροσύνες.

Το Ινστιτούτο ανήκει σε όλους όσους, επί δεκαετίες προσέφεραν επιστημονικά, τεχνικά, διοικητικά, το μέγιστο των δυνάμεων τους για να είναι ένα σημείο αναφοράς της έρευνας, της επιστήμης, της προσφοράς στην Κοινωνία, της τεχνογνωσίας, που πρέπει να μεταλαμπαδευτεί στους άξιους συνεχιστές νέους και με όραμα Επιστήμονες που αξίζουν να αποτελέσουν το μόνιμο ανθρώπινο δυναμικό του ΙΓΜΕ, πάντα προς όφελος της Κοινωνίας και του τόπου. 

Δεν ανήκει σε περαστικούς και κομματικά παρατρεχάμενους, που χρησιμοποιούν το δημόσιο αξίωμα και χρήμα ως εφαλτήριο για τις τόσο ευτελώς εκπεφρασμένες ατομικές τους φιλοδοξίες και μάλιστα για να «κοσμήσουν» το Ελληνικό Κοινοβούλιο. 

Ευτυχώς η Ιστορία του ΙΓΜΕ, ανεξαρτήτως ιδεολογικής τοποθέτησης όλων των υπαλλήλων και στελεχών του, έγραψε με καθαρό άσβεστο μελάνι τους άξιους, τους έντιμους, τους καθαρούς  και με μελανό τους ανάξιους, τους ανέντιμους , τους γκρίζους…

 

Η Ε.Γ. της ΑΝΑ.Σ.Α.