29 Απριλίου 2020

Παρέμβαση ΟΜΕ στην ΒΟΥΛΗ 29/4/2020 για ΙΓΜΕ, ΛΑΡΚΟ, ΣΜΥΡΙΔΕΡΓΑΤΕΣ ΝΑΞΟΥ


Παρέμβαση ΟΜΕ στην ΒΟΥΛΗ 29/4/2020
Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση λόγω της πανδημίας επικαλούμενη την «ατομική ευθύνη» δεν σταμάτησε να νομοθετεί προωθώντας αντεργατικές ρυθμίσεις με την ΠΝΠ και τις διευκολύνσεις για τους επιχειρηματικούς ομίλους συνεχίζει και με το προωθούμενο Περιβαλλοντικό Ν/σχέδιο όχι μόνο να μην συμβάλλει στην αναβάθμιση του Περιβάλλοντος αλλά με συγκεκριμένες διατάξεις διευκολύνει την Τσιμεντοβιομηχανία και τις Μεταλλευτικές επιχειρήσεις ενώ την ίδια ώρα επιτίθεται στα εργασιακά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα εργαζόμενων του κλάδου μας.
Έτσι στο όνομα της διευκόλυνσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας  «απλοποιεί» τη διαδικασία των περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων στις επιχειρήσεις ενώ με τις κατ΄ εξαίρεση ρυθμίσεις ανοίγει παράθυρα για τη υποβάθμιση των δασικών περιοχών των περιοχών Natoura και της οικιστικής πύκνωσης.
Ο κλάδος που εκπροσωπεί Η ΟΜΟΣΠΟΝΙΑ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ, δέχεται συνεχώς επιθέσεις από όλες ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις διαχρονικά, αλλά με ένταση τα τελευταία χρόνια, όπου διαλύουν τον εξορυκτικό κλάδο των Μεταλλείων, αλλά και της έρευνας του Ορυκτού Πλούτου που γίνεται από το ΙΓΜΕ.
Από την αρχή του 2020 βαρύ πληγμα δέχτηκε η ΛΑΡΚΟ με βαριές συνέπειες με τον εκκαθαριστή σε δράση για την διάλυση και το ξεπούλημα της, με 1200 εργαζόμενους να είναι προ των πυλών προς απόλυση και ανεργία χωρίς καν αποζημίωση. Ήδη οι εργαζόμενοι σήμερα ενημερώθηκαν για την μείωση 35% του μισθού τους με αναδρομική ισχύ από τον Μάρτιο. Οι χαρτογιακάδες ψυχροί εκτελεστές -εκκαθαριστές της deloιtte ανίκανοι να σηκώσουν το βάρος της διαχείρισης μιας εταιρίας του μεγέθους της ΛΑΡΚΟ, ως "βασιλικότεροι του βασιλέως" αυθαιρετώντας και διαψεύδοντας τα οικονομικά στοιχεία του μισθολογικού κόστους που κατατέθηκαν στην Βουλή από τους αρμόδιους υπουργούς κατά την ψήφιση της (ν)τροπολογίας της 12.2.2020 και παρά τις επισημάνσεις των εργαζομένων λαμβάνει ως βάση για την μεσοσταθμική μείωση του κατά 25%, διαφορετικό μισθολογικό κόστος που εξαθλιώνει τους εργαζόμενους οδηγώντας τους σε ακραίες αντιδράσεις. Τελικά ποιος λέει ψέματα; Οι υπουργοί στην Βουλή η ο εκκαθαριστής στους εργαζόμενους.
Σε μια περίοδο δύσκολη που περνάμε λογω της πανδημίας αντί η κυβέρνηση να αξιοποιήσει την παραγωγή της ΛΑΡΚΟ προκειμένου να υπάρξουν σημαντικά έσοδα για το κράτος την απαξιεί και την διαλύει.
Οι εργαζόμενοι ετοιμάζουν κινητοποιήσεις που θα κλιμακωθούν στο επόμενο διάστημα.
Με τα άρθρα 98 και 116 του νόμου που συζητάμε, επιτίθεται στους σμυριδεργάτες της Νάξου και τους εργαζόμενους του ΙΓΜΕ.
Άρθρο 98.
Στις 11 Νοέμβρη του 2019 παρουσία Δημάρχων Σωματείων και ΟΜΕ, οι υπουργοί Χατζηδάκης και Βρούτσης τους υποσχέθηκαν ότι θα τους δώσουν για το 2019 τα ένσημα για όση παραγωγή προλάβουν να εξορύξουν και το 2020 να αρχίσει νωρίτερα οι εξόρυξη και να καλύψουν και το 2019. Συγκεκριμένα με το άρθρο 98 ισοπεδώνει οριζόντια όλους τους σμυριδεργάτες στην εξόρυξη των 150 στατήρων που σημαίνει 75 ένσημα ενώ εξόρυξαν 200-350 στατήρες κλέβοντας στην ουσία τα ένσημα τους που αποτελούν ουσιαστικά και την μόνη ανταμοιβή τους για την βαριά και επικίνδυνη εξορυκτική εργασία τους. Παράλληλα το υπουργείο με διάφορα προσχήματα καθυστερεί την έκδοση των σχετικών αδειών εξόρυξης μεθοδεύοντας στην ουσία την μη κάλυψη της απαιτούμενης ποσότητας εξορύξιμης σμύριδας προκειμένου να έχουν πλήρη ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα οι σμυριδεργάτες. Έτσι μεθοδεύει την σταδιακή μείωση των σμυριδεργατών για την ιδιωτικοποίηση του μοναδικού Δημόσιου μεταλλείου της χώρας. Με βάση τα παραπάνω απαιτούμε την άμεση απόσυρση ή την τροποποίηση του άρθρου 98 για την πλήρη κάλυψη των ασφαλιστικο-συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των σμυριδεργατών της Νάξου   βάσει της πραγματικής ποσότητας εξόρυξης που καταγράφηκαν στις καταστάσεις των επιθεωρητών Μεταλλείων του ΥΠΕΝ.
Με το άρθρο 116 στην ουσία η κυβέρνηση με το διορισμό Εκκαθαριστή στο εκτρωματικό ΕΑΓΜΕ ολοκληρώνει το καταστροφικό έργο της προηγούμενης κυβέρνησης που μετέτρεψε ένα ιστορικό και αξιόμαχο ερευνητικό Ινστιτούτο όπως το ΙΓΜΕ σε μια υπηρεσία του Δημοσίου με ανεπαρκές με ηλικιωμένο προσωπικό που στην ουσία αντί για έρευνα θα μοιράζει κονδύλια των ΕΣΠΑ  και δεδομένα στην «αγορά». Παράλληλα μεθοδεύει την καταλήστευση των παρανόμως παρακρατηθέντων μισθών των εργαζόμενων του Ινστιτούτου από το 2013 ως το 2018 σύμφωνα και με τις τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί για πολλούς εργαζόμενους ενώ εκκρεμούν ακόμη αρκετές αποφάσεις που θα είναι επίσης στην ίδια κατεύθυνση αλλά και σε ορισμένους συναδέλφους συνταξιούχους (5 άτομα) που αποχώρησαν λίγο πριν την ψήφιση του  ν. 4602/2019 (Α’45) και δεν τους δόθηκε ακόμη η αποζημίωση του 2112 και κατέφυγαν στα δικαστήρια προκειμένου να δικαιωθούν, αφού η μη καταβολή της αποζημίωσης συνιστά ποινικό αδίκημα!
Ζητάμε την επαναδιατύπωση του άρθρου 116 που να επιστρέφει άμεσα τους παρανόμως παρακρατηθέντες μισθούς των εργαζόμενων του ΙΓΜΕ (πχ αξιοποιώντας την μεταβατική διάταξη του Άρθρου 52  παρ. 4 του νόμου 4602/2019 (Α’45) για την ακόμα ισχύουσα λογιστική διαχείριση κατά το ίδιο τρόπο που ισχύει στα ΝΠΙΔ), δηλαδή: η λογιστική διαχείριση της Αρχής που πήρε ήδη παράταση γίνεται μέχρι τις 31.12.2020, σύμφωνα με το Ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο κατά παρέκκλιση των διατάξεων του παρόντος.
Συγκεκριμένα η εν λόγω παρ. 4 του Άρθρου 52 μα διαμορφωθεί ως εξής :
«H λογιστική διαχείριση της Αρχής γίνεται μέχρι τις 31.12.2020, σύμφωνα με το Ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο κατά παρέκκλιση των διατάξεων του παρόντος. Κατά το διάστημα αυτό η κατάρτιση και η εκτέλεση του προϋπολογισμού, καθώς και η αναγνώριση, η εκκαθάριση ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΈΝΩΝ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΙΓΜΕ και η εντολή πληρωμής των δαπανών της Αρχής μετά την έναρξη λειτουργίας της γίνεται σύμφωνα με τις αναλόγως προς το Ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο ισχύουσες διατάξεις του ν. 4270/2014 (A΄ 143) περί Ν.Π.Ι.Δ. Το ποσό της ετήσιας επιχορήγησης που έχει προβλεφθεί και εγκριθεί για το ΙΓΜΕ στον προϋπολογισμό του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για το έτος 2020 (όπως ήδη διαμορφώθηκε) χρησιμοποιείται, χωρίς καμία άλλη διατύπωση, για την επιχορήγηση της Αρχής».
Ταυτόχρονα ζητάμε να ανασταλεί ο διορισμός Εκκαθαριστή προκειμένου να γίνει ένας σοβαρός διάλογος με τους εργαζόμενους του ΙΓΜΕ αλλά και όλη την επιστημονική κοινότητα που θα αποδεικνύει τα πλεονεκτήματα της Επανίδρυσης του ΙΓΜΕ (ομόφωνο αίτημα των εργαζομένων στο ΙΓΜΕ νυν ΕΑΓΜΕ). Η Επανίδρυση αποτελεί την  μόνη άμεση και πλέον βιώσιμη λύση για να αρθεί το αδιέξοδο που έχει δημιουργήσει ο νόμος είναι η κατάργηση των διατάξεων του ν. 4602/2019 που αφορούν τη διάλυση του ΙΓΜΕ, η επανίδρυσή του και επιστροφή στο προηγούμενο θεσμικό πλαίσιο.»
Σε ερώτηση της κας Διαμάντως Μανωλάκου, σχετικά με το άρθρο 116, αν ο εκκαθαριστής θα αναγνωρίσει το χρέος του ΙΓΜΕ.
Δημήτρης Μπάτης: Η αναγνώριση των δεδουλευμένων παρακρατημένων μισθών των εργαζομένων, δεν αναγνωρίστηκαν μόνο από τις δικαστικές αποφάσεις που ήταν όλες θετικές και πολλές εξ΄αυτών εκτελεστές, αλλά και από την ίδια την πολιτεία, όταν τον Αύγουστο του  2018, αναγνώρισε ότι ήταν ένα λάθος όλο αυτό και διορθώθηκαν από εκεί και μετά οι μισθοί όλων των εργαζομένων όπως ήταν μέχρι τον Ιούνιο του 2013. Η 5ετία όμως Ιουλίου 2018-Ιουλίου 2018 όπου είχαν καταφύγει όλοι οι εργαζόμενοι στα δικαστήρια, δεν πρόλαβαν όλοι να έχουν εκτελεστές αποφάσεις. Αντί με την αναγνώριση της Πολιτείας να διευθετηθεί αυτή η εκκρεμότητα, συνεχίστηκαν οι διεκδικήσεις στα δικαστήρια συνεχίζοντας να βγαίνουν και νέες εκτελεστές αποφάσεις. Πολλές από αυτές δεν πρόλαβαν να εκτελεστούν διότι άλλαξε ο νόμος στις 8/3/2019 με τον νόμο ΕΑΓΜΕ και παρέμειναν εκκρεμότητα για εκκαθάριση από τον εκκαθαριστή. Αποτέλεσμα αυτού ήταν όσοι είχαν εκτελεστές αποφάσεις που δεν υλοποιήθηκαν να επανυποβάλλουν νέες αγωγές στο ΕΑΓΜΕ προκειμένου να τις εκτελέσει ο νέος φορέας που κατά γνωμάτευση του Νομικού Σύμβουλου του ΙΓΜΕ τότε και της ΕΑΓΜΕ μετά που ήταν το ίδιο και το αυτό πρόσωπο, εξηγούσε ότι ο νέος φορέας ΕΑΓΜΕ, είναι συνέχεια του ΙΓΜΕ. Η τότε Διοίκηση ΕΑΓΜΕ έστειλε αυτή τη γνωμάτευση στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους που απάντησε ότι δεν είναι αρμόδιο να απαντήσει, εφ όσο η ΕΑΓΜΕ είχε Νομικό Σύμβουλο που γνωμάτευσε ήδη. Θα μπορούσε να είχαν εκτελεστεί ήδη οι εκτελεστές αποφάσεις και να είχαμε πάει παρακάτω. Έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος δικαστηρίων με αποτέλεσμα να αυξάνονται και οι υποχρεώσεις του φορέα με επιπλέον τόκους από την καθυστέρηση αυτή. Θα πρέπει να μπει ένα φρένο σε αυτή την εξέλιξη, να δοθούν με πολιτική απόφαση όλα αυτά τα δεδουλευμένα σε όλους τους δικαιούχους εργαζόμενους που το ποσό είναι διαχείρισιμο και στο υπόμνημα μας θα καταθέσουμε την χθεσινή αναλυτική εκτίμηση του Συνδικάτου για να δοθεί επιτέλους οριστική λύση από την Βουλή.
Το ΙΓΜΕ παρότι κατηγορήθηκε κατά καιρούς από κυβερνητικούς παράγοντες για χρέη που έχει, το μόνο χρέος που έχει είναι οι παρακρατημένοι μισθοί των εργαζομένων. Δεν  έχει άλλα χρέη το ΙΓΜΕ.
Ο εκκαθαριστής και οι συνεργάτες του αν διοριστεί όπως αναφέρει το άρθρο 116 του νόμου, θα κάνει καταγραφεί όλης της περιουσίας του ΙΓΜΕ, μετά θα δεί αν μπορεί να πουλήσει κάτι από αυτήν και από αυτά τα έσοδα να καλύψει κάποιες υποχρεώσεις. Αυτό θα είναι μια πολυχρονοβόρος διαδικασία που δεν υπάρχει λόγος να γίνει.
Θα μπορούσε να λυθεί το ζήτημα γρήγορα με πολιτική απόφαση με την βούληση της Κυβέρνησης. Για αυτό επιμένουμε στην πρόταση μας να ανασταλεί ο διορισμός του εκκαθαριστή και στο άρθρο αυτό να τροποποιεί το άρθρο 52 του νόμου 4602/2019 όπως ανέφερα στην πρωτολογία μου.
Αυτό θα είναι μια βάση καλόπιστη να συνεχιστεί ο διάλογος για τον φορέα για να ξαναγίνει ο φορέας Ερευνητικός και να έχει την δυναμική και το κύρος που είχε πάντοτε. Ευελπιστώ ο αρμόδιος Υπουργός να πάρει σχετική πρωτοβουλία.
Η ΟΜΕ δεν σταμάτησε να διεκδικεί κλαδική ΣΣΕ και έχει ζητήσει τη παρέμβαση του Υπουργείου Εργασίας για να σταματήσει η εργοδοτική αυθαιρεσία τόσο στα θέματα αμοιβής της εργασίας του μεταλλωρύχου όσο και στα θέματα εφαρμογής της νομοθεσίας υγιεινής και ασφάλειας αλλά και γενικότερα της προστασίας του Περιβάλλοντος
Ο αγώνας του κλάδου μας θα συνεχιστεί για δημόσιο ερευνητικό Ινστιτούτο, για ΛΑΡΚΟ Δημόσια και παραγωγική με δικαιώματα για τους εργαζόμενους, για Σμυριδεργάτες με πλήρη δικαιώματα στο μοναδικό Δημόσιο μεταλλείο της χώρας και για ΔΕΗ με εκσυγχρονισμένη και περιβαλλοντικά φιλική λιγνιτοπαραγωγή για να έχει ό λαός επαρκές και φτηνό ηλεκτρικό ρεύμα. Θα κλιμακωθεί ο αγώνας μας σε συνεργασία της Ομοσπονδίας μας με τα πρωτοβάθμια σωματεία του κλάδου αλλά και την συμπαράσταση όλων των εργαζόμενων της χώρας μας.

Σε ερώτηση του κ. Φάμελου σχετικά με τις νέες εξελίξεις στην ΛΑΡΚΟ 

Δημήτρης Μπάτης: Ήδη τα σωματεία της ΛΑΡΚΟ είναι σε αναβρασμό και μέσα στον Μάη ετοιμάζουν 7 ημέρες απεργίας. Το μέλλον για την ΛΑΡΚΟ είναι σκοτεινό και αβέβαιο για την εταιρεία όπως προχωρά η κατάσταση. Όλες οι διαβεβαιώσεις από τα συναρμόδια Υπουργεία είναι ότι στις 28 Φεβρουαρίου 2021 όλοι εν δυνάμει εργαζόμενοι θα μείνουν άνεργοι και χωρίς αποζημιώσεις. Ο ιδιώτης που θα βρεθεί, αν βρεθεί, θα επιλέξει όποιον αυτός θέλει και με τους όρους που θέλει. Απλά δίνουν ψεύτικες υποσχέσεις για να υλοποιήσουν τα ύπουλα σχέδιά τους και το χειρότερο είναι ότι η εται­ρία με ευθύνη των υπουργών κ.κ. ΣΤΑΪΚΟΥΡΑ-ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ και εκκαθαριστών, οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στο κλείσιμο πριν την ολοκλήρωση της εκκαθάρισης. 

Στις αρχές Γενάρη 2020 σε μια ημερίδα που οργανώθηκε από όλα τα Σωματεία της ΛΑΡΚΟ με παρόντες τον κ. Σταϊκούρα και Δ/ντα Σύμβουλο που τοποθέτηση η κυβέρνηση της ΝΔ. Εκεί ωμά και ψυχρά ειπώθηκε από τον Δ/ντα Σύμβουλο ότι η Κυβέρνηση δεν μπορεί να χρηματοδοτεί μια εταιρεία σαν την ΛΑΡΚΟ με Δημόσιο χαρακτήρα, αλλά αν δοθεί σε ιδιώτη θα μπορεί το κράτος να τον χρηματοδοτήσει με 300 εκ. Ευρώ για να κάνει υδρομεταλλουργία καθώς και πολλές επιδοτήσεις από Ευρωπαϊκά προγράμματα κλπ. Το ερώτημα είναι και ας το λάβουν υπόψη όλοι οι βουλευτές του Ελληνικού κοινοβουλίου και τα κόμματα, για πιο λόγο δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί τόσο αδρά από το κράτος και να μην χρηματοδοτήσει την ΛΑΡΚΟ με τους εργαζόμενους ως έχει που είναι σημαντική επένδυση για την ΛΑΡΚΟ, που έχουν παράξει τον πλούτο να συνεχίσουν να κάνουν την ίδια δουλειά και να αποφέρουμε στο κράτος μας την Ελλάδα μας, όλο το όφελος που θα μπορούσαμε να έχουμε με την καθετοποίηση της παραγωγής καθώς και με την τεχνική της υδρομεταλλουργίας που είναι πολύ σημαντική εξέλιξη αν θα πάει προς τα εκεί η ΛΑΡΚΟ. 

Σε κάθε περίπτωση ο κλάδος μας την Πρωτομαγιά θα τιμήσει με κάθε πρόσφορη μορφή δράσης τους νεκρούς εργάτες που έπεσαν στον αγώνα για μια ζωή με δικαιώματα, αλλά και τους εκατοντάδες μεταλλωρύχους που έχασαν την ζωή τους ή έμειναν ανάπηροι στον αγώνα για το μεροκάματο. 

Μπορείτε να το κατεβάσετε σε pdf με τα επισυναπτόμενα έγγραφα από εδω:







Δεν υπάρχουν σχόλια: