Παρέμβαση Προέδρου της ΟΜΕ στην Ημερίδα Συνδικάτου ΙΓΜΕ 17 4 2018

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΙΓΜΕ

17 Απρίλη 2018

« Ο ΡΟΛΛΟΣ ΤΟΥ Ι.Γ.Μ.Ε ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ»

Αγαπητοί Συνάδελφοι, Αξιότιμοι Κύριοι Προσκεκλημένοι,

η Ομοσπονδία Μεταλλωρύχων Ελλάδας ,με την 65 χρονη συνδικαλιστική της λειτουργία, μαζικοποιεί εργαζόμενους στα Μεταλλεία, Λατομεία Μαρμάρων, Αδρανών Υλικών και Βιομηχανικών Ορυκτών, Λιγνιτωρυχεία και τους εργαζόμενους στο «Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών» Ι.Γ.Μ.Ε., δηλαδή καλύπτει όλο το φάσμα από την Έρευνα μέχρι την Εκμετάλλευση και Αξιοποίηση Ορυκτών Πρώτων Υλών(Ο.Π.Υ).

Με ιδιαίτερη χαρά και τιμή αποδεχτήκαμε την πρόσκληση του Συνδικάτου των εργαζομένων στο ΙΓΜΕ, χαιρετίζοντας την πρωτοβουλία για την διοργάνωση της σημερινής ημερίδας. Μιας ημερίδας που – οπως και η περσινή - ο στόχος της ξεπερνά τις ανησυχίες των εργαζομένων για την διασφάλιση του μεροκάμματου , προσπαθώντας να θέσει ζητήματα και προβληματισμούς που αφορούν  την αναπτυξιακή προοπτική της Χώρας μας. Μια προσπάθεια που αποκτά ιδιαίτερη σπουδαιότητα λόγω της υφεσιακής πολιτικής που εχει ασκηθεί την τελευταία οκταετία απο τις νεοφιλελεύθερες μνημονιακές πολιτικές και είχε σαν αποτέλεσμα την βίαιη πτώση του μέσου βιoτικού επιπέδου κατά 27% γεγονός που παγκοσμίως εχει καταγραφεί μόνο σε πολεμικές περιόδους.

Συνάδελφοι,

Η προσφορά και ο θετικός ρόλλος του ΙΓΜΕ,σε ολη του την 67 χρονη ιστορική του διαδρομή ,σε ερευνητικό επίπεδο και σαν επίσημος σύμβουλος της πολιτείας οσον αφορά την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της Χώρας και την προώθηση της γεωλογικής επιστήμης, ηταν καθοριστικός και αδιαμφισβήτητος.

Πέρα από την σημαντική του συνεισφορά για μια σειρά χρήσιμων για την Πολιτεία, ερευνών, μελετών, δεδομένων και γνωμοδοτήσεων σχετικά με γεωλογικά φαινομένα, θέλω να σταθώ στην προσφορά του ,στον  τομέα του μεταλλευτικού κλάδου που ειναι και ο τομέας δραστηριοποίησης της Ομοσπονδίας μας.

Εδώ θέλω να μου επιτρέψετε, την κατάθεση της προσωπικής μου αντίληψης από την μακροχρόνια εργασία μου σε μιά απο τις πιό βαριές και ιστορικές μεταλλευτικές βιομηχανίες της Χώρας μας. Την ΛΑΡΚΟ.Από την πρώτη μέρα εργασίας μου στα μεταλλεία της ΛΑΡΚΟ που ηταν πρίν 4 δεκαετίες περίπου εως και πρίν μερικά χρόνια η ερευνητική πορεία του μεταλλείου ηταν σε παράλληλη συνεργασία με το ΙΓΜΕ οπου και σχεδόν σταμάτησε μετά το πλέον σοβαρό πειραματικό ενχείρημα που εχει γίνει στην εταιρία και αφορούσε την εφαρμογή μιας νέας και φθηνότερης μεθόδου συγκέντρωσης του Νικελίου , της Υδρομεταλουργίας . Μια ερευνητική προσπάθεια οπου πρωτοστάτησε το ΙΓΜΕ σε συνεργασία με το Πολυτεχνείο , της οποίας  τα συμπεράσματα δυστυχώς παρέμειναν άγνωστα. Σήμερα που η ΛΑΡΚΟ βρίσκεται στην πιό δύσκολη καμπή της 60 χρονης δραστηριοτητας της, ενα απο τα πιό σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ειναι οτι τα μεταλλεύματα της διαρκώς λιγοστεύουν σε ποσότητα και φτωχαίνουν σε ποιότητα. Και εδώ πραγματικά φαίνεται πόσο μεγάλη αξία ειχε η συνεισφορά του ΙΓΜΕ το οποίο μαζί με την ΛΑΡΚΟ , ιδιαίτερα την μνημονιακή περίοδο, βρίσκονται σε πλήρη απαξίωση σε μια περίοδο που μόνο τα εξερυνημένα αποθέματα Νικελίου αγγίζουν μια αξία της τάξης των 20 δις ευρώ και αντί απο κοινού ΙΓΜΕ και ΛΑΡΚΟ να εξαντλήσουν τις έρευνες για εξεύρεση νέων κοιτασμάτων και φτηνότερων μεθόδων παραγωγής, οδηγούνται είτε στην απαξίωση είτε στο ξεπούλημα.

Παράλληλα και ολο αυτό το διάστημα η απαξίωση του ΙΓΜΕ συνεχίστηκε σε ολους τους τομείς δράσης του.

Στο τομέα της έρευνας παρατηρούμε την ολοένα αυξανόμενη περιθωριοποίηση του Ινστιτούτου τόσο στην Μεταλλευτική έρευνα, όσο και στην  Ενέργεια.Στο τομέα της διαχείρισης των υδατικών πόρων αλλά και της αξιοποίησης του υπόγειου υδατικού δυναμικού δεν υπάρχει ουσιαστική εμπλοκή του ΙΓΜΕ.Αν αυτό συνδυασθεί και με τη στήριξη της Βασικής έρευνας στη Γεωλογική Χαρτογράφηση καταλαβαίνουμε ότι τόσο στους τομείς του ιδιαίτερου ενδιαφέροντος των επιχειρηματικών κύκλων για ιδιωτικοποίησεις (Ορυκτός Πλούτος, Ενέργεια, Νερό) όσο και στο τομέα των υποδομών που ό ρόλος του ΙΓΜΕ είναι πυροσβεστικός δεν υπάρχει πολιτική ανάπτυξης του ΙΓΜΕ.

Αυτή η πολιτική συνάδει και με το γενικότερο κλίμα που διαπερνά το Στρατηγικό Σχέδιο του ΙΓΜΕ που προβλέπει ένα μικρό και ευέλικτο ΙΓΜΕ στην υπηρεσία της Αγοράς. Για αυτό προβλέπει ανάθεση εργασιών σε εξωτερικούς συνεργάτες, εργολάβους, μπλοκάκια και γενικά ελαστικές μορφές απασχόλησης. Γενικά και οι θεσμικές αλλαγές που προωθούνται οδηγούν στην ΑΜΕΣΗ ή ΕΜΜΕΣΗ ιδιωτικοποίηση του ΙΓΜΕ και προσωπικό με εργασιακές συνθήκες και αποδοχές γαλέρας.

Θεωρούμε οτι αυτή η εξέλιξη στο ΙΓΜΕ ,  σε καμμιά περίπτωση δεν ειναι τυχαία παρά υποκρύπτει την  παράδοση του ορυκτού πλούτου στην βορά των ιδιωτικών συμφερόντων.

Συνάδελφοι ,

Η Ομοσπονδία μας ,είναι δίπλα στους εργαζόμενους του ΙΓΜΕ  και εχει συμπαρασταθεί με ολες της τις δυνάμεις, στο μακροχρόνιο σκληρό και επίμονο αγώνα του συνδικάτου  προκειμένου να διατηρήσουν το ινστιτούντο ζωντανό, ιδιαίτερα την μνημονιακή περίοδο.

Είμασταν στο πλευρό των εργαζόμενων και του Συνδικάτου όταν το 2011 καταργείτο το ΙΓΜΕ με την ίδρυση του ΕΚΒΑΑ και προωθούντο 130 Εφεδρείες- Απολύσεις. Αγώνας που έληξε με την μη ΑΠΟΛΥΣΗ των εργαζόμενων.Η επανίδρυση του ΙΓΜΕ που έγινε μετά από σκληρούς και επίμονους αγώνες του Συνδικάτου το 2015.Δυστυχώς όμως σχεδόν αμέσως μετά την επανίδρυση του ΙΓΜΕ τα προβλήματα όχι μόνο δεν επιλύονταν αλλά πολλαπλασίαζονταν. Σήμερα οι εργαζόμενοι στο ΙΓΜΕ δεν ξεπερνούν τους 200 και με τους ρυθμούς αποχώρησης του προσωπικού δεν θα απομείνουν ούτε 100 εργαζόμενοι.Το ΙΓΜΕ μετατρέπεται από ερευνητικό κέντρο σε ένα απλό γραφείο συμβούλων με την διαχείριση της γεωλογικής γνώσης να περνά σταδιακά απο το κράτος στα χέρια των ιδιωτών .

Παράλληλα η αρνηση της Κυβέρνησης να δώσει λύσεις σε πληθώρα εργασιακών θεμάτων που προαναφέρθηκαν και επανειλλημένα εχουν καταγγείλει οι εργαζόμενοι, με κυρίαρχο τις τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις που δικαιώνουν τους πρώην, αλλά αφορούν και τους υπάρχοντες ,εργαζόμενους του ΙΓΜΕ ,ειχε σαν αποτέλεσμα να μείνουν για ένα 5μηνο απλήρωτοι οι εργαζόμενοι, οδήγησε σε παραίτηση την προηγούμενη Διοίκηση και καθυστέρησε τον ορισμό της νέας.

Συνάδελφοι,

Για όλα τα παραπάνω, που ειναι ενδεικτικά μιας γενικότερης κατάστασης που υπάρχει στην Χώρα μας, τίθεται ενα εύλογο ερώτημα:

Σε μιά κρίσιμη φάση που βρίκεται η χώρα μας και εχει σχέση κυρίως  με την αναγκαιότητα  παραγωγικής ανασυγκρότησης ιδιαίτερα του πρωτογενούς τομέα , πως ειναι δυνατόν, ιστορικοί ερευνητικοί φορείς αντί να βρίσκονται σε πλήρη ανάπτυξη εκτέλεσης ερευνητικών και εφαρμοσμένων προγραμμάτων , να τελούν υπο καθεστώς πλήρους απαξίωσης;

Xωρίς την ερευνα ,πως θα αξιοποιήθούν συγκριτικά πλεονεκτήματα της Χώρας οπως ειναι ο ορυκτός πλούτος και το πλούσιο  ποικιλόμορφο περιβάλλον της ;

Με ένα ΙΓΜΕ που διαρκώς συρικνώνεται; Χωρίς επιστημονικό και υποστηρικτικό προσωπικό, με χρονίζοντα εργασιακά προβλήματα που η Διοίκηση και η ηγεσία του ΥΠΕΝ αρνείται να δώσει λύσεις ακόμη και αν για αυτά υπάρχουν τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις;

Σαν Ομοσπονδία και απο αυτό το βήμα καλούμε την Ελληνική Κυβέρνηση να πράξει το αυτονόητο για το Εθνικό Συμφέρον.

Να αναλάβει πρωτοβουλίες που:

1. θα αναβαθμίζουν το ρόλο του ΙΓΜΕ ως απαραίτητου εργαλείου για την ανάπτυξη της Χώρας σε κρίσιμους τομείς των ορυκτών πρώτων υλών /των υπογείων υδάτων/ του γεωπεριβάλλοντος και των φυσικών καταστροφικών φαινομένων.

2. Θα διασφαλίσουν την απρόσκοπτη λειτουργία του ΙΓΜΕ με πρώτο και κυρίαρχο την πρόσληψη προσωπικού και την επίλυση των σοβαρών εργασιακών προβλημάτων  .

Καλούμε το συνδικάτο του ΙΓΜΕ να συνεχίσει τον ενωτικό αγώνα των εργαζόμενων και εχοντας την απόλυτη στηριξη και συμπαράσταση της Ομοσπονδίας μας, προκειμένου να δοθούν λύσεις και στα εργασιακά τους προβλήματα αλλά κυρίως να διαφυλάξουν και προάγουν ολη εκείνη την συσσωρευμένη γεωλογική γνώση που μαζί με τους εργαζόμενους ,είναι το μεγάλο κεφάλαιο του ΙΓΜΕ και αποτελει την σημαντική βάση για την αναπτυξιακή προοπτική της Πατρίδας μας.

Κλείνοντας και εκφράζοντας την πλήρη αντίθεση της Ομοσπονδίας στις πολιτικές απαξίωσης του ΙΓΜΕ, θέλουμε και από αυτή την ημερίδα να διατυπώσουμε την πάγια θέση  της Ομοσπονδίας μας που ηταν και το κυρίαρχο σύνθημα του 22^ου συνεδρίου μας πως ο ορυκτός πλούτος της Χώρας είναι δημόσια περιουσία ,ανήκει στο Λαο και δεν ξεπουλιέται και κατά συνέπεια η συσσωρευμένη γνώση του ΙΓΜΕ είναι το απαραίτητο εργαλείο για την αξιοποίηση του προς οφελος του Λαού.

Συνάδελφοι ,σας  συγχαίρουμε για την Πρωτοβουλία σας, που είναι συνέχεια εκείνων του παρελθόντος, και πιστεύουμε ότι στο νέο κύκλο κοινητοποιήσεων θα υπάρξουν ουσιαστικότερα αποτελέσματα.

Ελπίζουμε ότι θα σταματήσει η καθοδική πορεία του ΙΓΜΕ και θα δικαιωθούν οι αγώνες σας.Για το καλό το δικό σας και του τόπου.

Σας ευχαριστώ.