02 Νοεμβρίου 2018

ΟΧΙ ΣΤΟ ΕΑΓΜΕ ΟΧΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΙΓΜΕ


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΙΓΜΕ

ΟΧΙ ΣΤΟ ΕΑΓΜΕ
ΟΧΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΙΓΜΕ

Είμαστε στην εποχή που ο εργοδοτικός συνδικαλισμός εμφανίζεται παντού με λύσσα.
Η συνεδρίαση της χθεσινής ολομέλειας της διοίκησης της ΓΣΕΕ θα μείνει στην ιστορία ως μνημείο εργατοπατερισμού, αφού με σχέδιο και με μοιρασμένους ρόλους ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΜΕΤΑ «έδωσαν τα ρέστα τους», για να σαμποτάρουν το απεργιακό μέτωπο, που ήδη σχηματίστηκε τις προηγούμενες μέρες, με τις απεργιακές αποφάσεις 18 Εργατικών Κέντρων (όπως το ΕΚΑ, το μεγαλύτερο της χώρας, το Εργατικό Κέντρο Πειραιά), 12 ομοσπονδιών (συμπεριλαμβανομένου και της ΟΜΕ) και 212 σωματείων, καθώς και της ΑΔΕΔΥ.

Οι δυνάμεις του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού, ενώ είχαν προηγηθεί αποφάσεις δεκάδων Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών για απεργία στις 8 Νοέμβρη, πρότειναν σε ΕΚΑ και ΑΔΕΔΥ, απεργία για τις 14 Νοέμβρη. Όταν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις πού ήδη είχαν ορίσει απεργία για τις 8 Νοέμβρη, συμφώνησαν στη νέα ημερομηνία, οι ίδιες αυτές συνδικαλιστικές δυνάμεις στη ΓΣΕΕ, αποφάσισαν άλλη ημερομηνία... για τις 28 Νοέμβρη!

Στο ίδιο μήκος κύματος και το δικό μας Συνδικάτο με ευθύνη της πλειοψηφίας, της κεσι, που αντί να ξεσηκώσει θύελλα και να αξιοποιήσει όλο το οπλοστάσιο με το κίνημα που μας υποστήριξε λόγω των κινητοποιήσεων μας (εργατικό, επιστημονικό, κοινωνικό) για αποτροπή του εκτρώματος ΕΑΓΜΕ, μετά τις νέες απειλές Σταθάκη στην συνάντηση με την ΟΜΕ, ότι θα ψηφίσει τον νόμο για ΕΑΓΜΕ μέσα στον Νοέμβριο, «χαλαρά» παρακολουθεί τις εξελίξεις ως θεατής, περιμένοντας να ρίξει την ταφόπλακα στο ΙΓΜΕ η συγκυβέρνηση, λες και είναι κάτι «φυσιολογικό» που προήλθε από συναλλαγή.
Το μόνο που μας ενημερώνει, είναι το πώς θα πάρουμε τα «αργύρια» της ΕΘΝΙΚΗΣ καλώντας από εβδομάδα τον Ν.Σ. του Συνδικάτου να μας δώσει «οδηγίες» για να τα πάρουμε μια ώρα αρχύτερα προκειμένου να «ησυχάσει» η Κυβέρνηση από αυτόν τον βραχνά….
Ο Γεν. Γραμματέας του Συνδικάτου δε, «αναρωτιέται» δεξιά και αριστερά στους διαδρόμους, το πώς θα πείσουμε τους Συνταξιούχους, να τα πάρουν και αυτοί γρήγορα τα «αργύρια» για να μην μας φέρει ο Σταθάκης τον νόμο για το ΕΑΓΜΕ. Τον περασμένο Γενάρη όμως σε κοινή συνεδρίαση Συνδικάτου-ΕΣΤΥ,  τους ξέκοψε κάθε επαφή απαγορεύοντας τους, σε κοινές κινητοποιήσεις και συνέχισε να τους πολεμάει στα δικαστήρια ως αντίπαλος για το θέμα που διεκδικούσαμε όλοι της ΕΘΝΙΚΗΣ.
Ως φαίνεται ο συνάδελφος και οι κεσοσυντροφοί του δεν πήραν χαμπάρι ότι ο Υπουργός με την δήλωση του προχθές στην ΟΜΕ τους «άδειασε» και τους ξεσκέπασε.
Μετά από αυτές τις εξελίξεις θα πρέπει όλοι μας θα πρέπει να βγάλουμε ορισμένα συμπεράσματα για να είμαστε στο μέλλον πιο έτοιμοι να αντιμετωπίζουμε τα Συνδικαλιστικά ζητήματα και να τα πολεμάμε τα αρνητικά στην γέννηση τους.


ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΗ
Συμπέρασμα 1ο: Το συμβόλαιο δεν θα έπρεπε να το υπογράψουμε την περίοδο 1987-1989 και να διεκδικούσαμε τις αυξήσεις στους μισθούς, που θα ήταν πολύ περισσότερα χρήματα από αυτά που μας έδιναν στην αποχώρηση.  Ο τότε κυβερνητικός συνδικαλισμός και η πρεμούρα των Κυβερνήσεων τα δίνουν τέτοιου είδους συμβόλαια για να μας κλέβουν τις αυξήσεις δεν πρέπει να ξανασυμβεί ποτέ και σε καμία περίπτωση. Να απορρίπτονται και να πολεμούνται από το εκάστοτε Συνδικάτο. Ειδικά στην σημερινή εποχή που «απειλούν» τα αστικά κόμματα εξουσίας, ότι η μελλοντική ασφάλιση των εργαζομένων, υγείας και συνταξιοδοτική θα είναι αποκλειστικά από ιδιωτικές εταιρείες. Οι ιδιωτικές εταιρίες ασφάλισης στην Ελλάδα και παγκόσμια, αφού μαζέψουν χρήμα ζεστό για αρκετά χρόνια, όταν σταματήσει το κέρδος τους, βαράνε κανόνι και μένουν οι εργαζόμενοι στον δρόμο.
Συμπέρασμα 2ο: Παρότι υπογράφτηκε με κάποιες προϋποθέσεις το 1989, το Συνδικάτο διαχρονικά προβλέποντας ότι θα οδηγηθεί κάποια στιγμή σε αδιέξοδο, πάλεψε το βελτίωσε για τους εργαζόμενους, παρά τις αρνητικές εξελίξεις για το ΙΓΜΕ που ήταν η συνεχής μείωση του προσωπικού και η μη ανανέωση του με ευθύνη όλων των Κυβερνήσεων.
Το 2008 που ήταν πλέον εμφανή  το αδιέξοδο του συμβολαίου, το Συνδικάτο σε συνεχή επαφή με τον τότε ΝΣ, δημιούργησε μια δυνατή νομική τακτική όπου προέκυψαν θετικές αποφάσεις πρωτόδικες, εφετειακές και 1 αρεοπαγιτική. Επί της ουσίας δημιούργησε προϋποθέσεις μεγάλης ΝΙΚΗΣ και στα δικαστήρια, παράλληλα με αγωνιστικές κινητοποιήσεις για μπουν οι βάσεις για λύση με διαπραγμάτευση, που όμως αδιαφορούσαν ή απέφευγαν οι Διοικήσεις, Υπουργεία, Κυβερνήσεις.
Στις 1 Μάρτη του 2016 με δυναμική κινητοποίηση του Συνδικάτου στην τότε Διοίκηση με παρουσία 2 Δικηγόρων που τους προειδοποιούσαν για τις εκτελεστές αποφάσεις που ερχόντουσαν που θα οδηγούσαν σε κατασχέσεις λογαριασμών, αναγκάστηκε η Διοίκηση και έστειλε στο Υπουργείο όλο το πόσο της διεκδίκησης συνταξιούχων και εν ενεργεία.  Την επομένη κάλεσε το ΥΠΕΝ το Συνδικάτο και ξεκίνησε για πρώτη φορά συζήτηση για το θέμα, αλλά προσπαθούσε να ρίξει το φταίξιμο και την ευθύνη στους εργαζόμενους και το Συνδικάτο.  Και πώς να μην το έριχνε, αφού άλλη παρασυνδικαλιστική συλλογικότητα στον χώρο του ΙΓΜΕ έκανε ασφαλιστικά μέτρα και δικόγραφα εναντίον του Συνδικάτου του οποία αξιοποιούσαν πολιτικά οι κυβερνήσεις και νομικά τα δικαστήρια. Αυτό καθυστέρησε πάρα πολύ τον στόχο μας και δεν πρέπει να επαναληφτεί ποτέ ξανά. Και ενώ είχαμε φτάσει κοντά στο μέγιστο της πίεσης, τον Ιούνη του 2017 στριμώχνοντας την Κυβέρνηση να τα δώσει τα δεδουλευμένα, ή να κάνει νομικό αντισυνταγματικό πραξικόπημα, όπως απείλησε ο ΥΠΕΝ, η 5νημη απληρωσιά και η αγανάκτηση των εργαζομένων, έφεραν στον έλεγχο της Διοίκησης του Συνδικάτου στην εργοδοτοκυβερνητική παράταξη κεσι, που όχι μόνο δεν συνέχισε την πίεση που θα έπρεπε, αλλά απάλλαξε από τις ευθύνες τους με «γενναίο» τρόπο την Διοίκηση, ΥΠΕΝ και Κυβέρνηση από κάθε φωνή αντίστασης.
Το αποτέλεσμα είναι η τροπολογία που έγινε νόμος και μας δίνει το 35% περίπου των πραγματικών διεκδικήσεων μας με τους τόκους. Δηλαδή, μας τρώει το 65% των δεδουλευμένων μας. Αυτά δεν ήταν «μπόνους», αλλά κλεμμένος μισθός!
Άρα ότι (ή αν) κερδίσαμε έστω και αυτό το 35% είναι από το Αγωνιστικό οικοδόμημα του Συνδικάτου που χτίστηκε μέχρι προ του Ιουλίου 2017!
Η κέσι ευθύνεται βαρύτατα για το 65% που χάθηκε και δεν προσπάθησε καθόλου για κάτι καλύτερο!
ΓΙΑ 25%
Το 2013 η τότε Διοίκηση ..ΕΚΒΑΑ, προσπάθησε να κόψει τους μισθούς από τη 1η Γενάρη 2013. Με δυναμικές κινητοποιήσεις του Συνδικάτου, τελικά έγινε η περικοπή από τον Ιούλη του 2013. Αναγκαστικά και με ομόφωνες αποφάσεις Γ.Σ. ξεκινήσαμε με την καθοδήγηση, του τότε Νομικού μας Συμβούλου με ασφαλιστικά μέτρα και αγωγές ξεκινώντας από Πρέβεζα, Τρίπολη, Κρήτη.
Ο τότε ΝΣ σε Γενική Συνέλευση μας προειδοποίησε ότι η Αθήνα είναι δύσκολη σε αποφάσεις και καλό θα είναι να χωριστούμε σε ομάδες και σε πρώτη φάση να πάει το τότε προεδρείο για να δούμε αντιδράσεις από δικαστές.  Ουδείς έφερε αντίρρηση. Όταν όμως το προεδρείο κέρδισε τα ασφαλιστικά, τότε άρχισε ένα αδικαιολόγητο μίσος μεταξύ συναδέλφων εναντίων των συνδικαλιστών που τα πήραν πρώτοι, ενώ όμως εκείνοι δεν τόλμησαν να είναι στους πρώτους φοβούμενοι φυσικά μην χάσουν. Το πρόβλημα οξύνθηκε πανελλαδικά με πρωτοπόρους κουτοπόνηρους «μέντορες» που ήθελαν να κάνουν ζημιά στο Συνδικάτο  (ακόμη και τώρα σπέρνουν διχασμό και μίσος) και ξεσήκωναν μη σωστά πληροφορημένους συναδέλφους εναντίον του Συνδικάτου, χωρίς ποτέ όμως να κατηγορήσουν τις τροικανικές κυβερνήσεις που μας τα έκλεβαν (γιατί άραγε..;). Όταν όμως κάποιοι από αυτούς κέρδισαν και πήραν και μπόλικο παραδάκι αναδρομικά, λούφαξαν και δεν ξαναμίλησαν….
Συμπέρασμα 1ο: Στον Πόλεμο που μας έχουν κηρύξει και θα κρατήσει 100 χρόνια ακόμη, θα πρέπει να συσπειρωνόμαστε στο Συνδικάτο, να αντιλαμβανόμαστε που είναι ο εχθρός και όλοι μαζί να τον πολεμάμε. Όταν έστω και ένας από αυτό τον Αγώνα κερδίζει να το χαιρόμαστε και να συνεχίζουμε οργανωμένα μέχρι να κερδίσουμε όλοι.
Συμπέρασμα 2ο: Η τροπολογία που πέρασε και μας επαναφέρει τους μισθούς μας από τον Νοέμβρη του 2018, μας τρώει όλα τα αναδρομικά! Αλλοίμονο μας αν δεν πιέσουμε με όλες μας τις δυνάμεις να τα πάρουμε τώρα πριν υλοποιήσει την απειλή του ο Σταθάκης και μας τσουβαλιάσει  με το ….ΕΑΓΜΕ.
Ο Πρόεδρος του Συνδικάτου ως εκπρόσωπος των Εργαζομένων στο ΔΣ του ΙΓΜΕ στις 3/10/2018, απείλησε την Διοίκηση, λέγοντας «αν δεν πάρουμε όλα τα αναδρομικά του 25% όλοι, πριν ψηφιστεί ο νόμος για ΕΑΓΜΕ, θα κλείσουμε το ΙΓΜΕ με κινητοποιήσεις, έστω κι αν χρειαστεί να μείνουμε 5 μήνες και παραπάνω απλήρωτοι. Το έχουμε ξαναπεράσει και δεν πτοούμαστε».
Συμφωνούμε απόλυτα Πρόεδρε, πάμε γερά και Δυνατά, αρκεί να το πιστεύεις και να το κάνεις πράξη χωρίς την συνήθη υπονόμευση!
ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΤΟ …ΕΑΓΜΕ
Αν τελικά υλοποιήσει την απειλή του ο Σταθάκης και μας τσουβαλιάσει  με το ….ΕΑΓΜΕ, τότε:
1.       Η επαναφορά των μισθών που μας έκανε και ενδεχομένως με μεταβατικές διατάξεις θεωρηθεί ως «προσωπική διαφορά», την πατήσαμε! Γιατί; Διότι η οποιαδήποτε κυβέρνηση μπορεί να θελήσει να «συμμαζέψει» αυτή την διαφορά για να ισορροπήσει το δημοσιοοικονομικό έλλειμμα και να το κόψει με αποτέλεσμα να πάμε στους μισθούς του στενού δημόσιου τομέα που είναι 30%-40% χαμηλότεροι.
2.      Όλα τα εργασιακά δικαιώματα τα ξεχνάμε και θα έχουμε μόνο ότι θα λένε οι εκάστοτε νόμοι της τρόικας και όχι οι ΣΣΕ.
ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΡΕΠΕΙ:
Να δώσουμε μάχη αυτόν τον καυτό μήνα με όλους τους συμμάχους μας για να αποσυρθεί ολοσχερώς το έκτρωμα Ε Α Γ Μ Ε… που θα είναι η ταφόπλακα του ΙΓΜΕ και του ρόλου του, καθώς και των εργασιακών δικαιωμάτων μας!

Έχουμε τοποθετηθεί σχετικά σε προηγούμενη ανακοίνωση για το θέμα (16/10/2018) και μπορείτε να το δείτε εδώ: https://syndikatoigme.blogspot.com/2018/10/blog-post_16.html

Εκτός βέβαια, αν η κεσι δεν επιθυμεί να μπει σε «Αγωνιστικές περιπέτειες», διότι το «ΕΑΓΜΕ» μπορεί να είναι και «καλό»…(όπως κάποτε το είχε ψελλίσει ο Πρόεδρος του Συνδικάτου σε ένα ΔΣ), την στιγμή που εκτιμούμε ότι πλέον δεν υπάρχει κανένας συνάδελφος στο ΙΓΜΕ που να θέλει αυτό το έκτρωμα.
 Στην ανάρτηση στο μπλοκ του Συνδικάτου (http://syndikatoigme.blogspot.com/2018/10/blog-post_29.html)  αποκρύφτηκε επιμελώς την 1η θέση του Συνδικάτου προς τα κόμματα της Βουλής όταν η Ε.Γ. ήρθε σε επαφή μαζί τους στην Βουλή στις 23/10/2018 που ήταν: «Εφ όσον καταθέτετε αυτή την τροπολογία, να αποσυρθεί πλήρως το νομοσχέδιο  για ΕΑΓΜΕ».
Θέση την οποία όμως, μόνο το ΚΚΕ εξέφρασε μέσα στην Βουλή καθώς και τις άλλες 2 θέσεις του Συνδικάτου στις 24/10/2018, παρότι ο Γεν. Γραμματέας του Συνδικάτου σε τηλεφωνική επικοινωνία του ΚΚΕ την ημέρα που θα ψηφιζόταν «απαίτησε» να ψηφίσει το ΚΚΕ την τροπολογία για να μην κλείσει το ΙΓΜΕ….(!) Δηλ. ζητούσε από το ΚΚΕ να ψηφίσει τη τροπολογία, ακόμη και αν δεν γινόταν δεκτά τα 3 αιτήματα, που αφορούσαν την αύξηση του ποσοστού της ΕΘΝΙΚΗΣ, και την δρομολόγηση των αναδρομικών του 25% και ολοσχερή απόσυρση του νόμου για ΕΑΓΜΕ.
Το ΚΚΕ φυσικά εκφράζοντας πλήρως τα 3 αιτήματα του Συνδικάτου και δεν θα ψήφιζε ποτέ καμία τροπολογία που εμμέσως πλην σαφώς, θα έκλεβε η κυβέρνηση λεφτά εργαζομένων και συνταξιούχων, όπως και δυστυχώς έγινε.
Τα συμπεράσματα δικά σας.

Συναδέλφισσες Συνάδελφοι,
Σας καλούμε να πιέσουμε όλοι μαζί το Συνδικάτο (ειδικά εσείς που στηρίζετε ακόμα την πλειοψηφούσα παράταξη)να συνεδριάσουν τα όργανα και να πάρουμε αποφάσεις για ολική Αντίσταση αποτροπής της ψήφισης του νόμου για ΕΑΓΜΕ.

Να συμμετέχουμε μαζικά στην 24ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ στις 28 Νοέμβρη.

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΕ ΤΙΠΟΤΑ
ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΤΑΚΤΑΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ
ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ
ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!!!!!!

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΙΓΜΕ

Δεν υπάρχουν σχόλια: