Κάθε γεωλογική ή άλλη γεωλογικού ενδιαφέροντος μελέτη, συνήθως ξεκινάει με το φύλλο χάρτη του ΙΓΜΕ.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Θεσσαλονίκη 17/4/2018
Από: Κων/νο Παπαζάχο
Εργαστήριο Γεωφυσικής Τμήμα Γεωλογίας Αριστοτέλειο Παν/μιο Θεσ/νίκης ΤΘ 352-1, 54124, Θεσ/νίκη Τηλ: 2310998510 Fax: 2310998528 Email: kpapaza@ geo.auth.gr

Αγαπητοί συνάδελφοι και φίλοι του ΙΓΜΕ,
δυστυχώς λόγω προγραμματισμένης εκλογής συναδέλφου στη Θεσσαλονίκη (στο
εκλεκτορικό του οποίου συμμετέχω) δεν μπόρεσα να είμαι σήμερα παρόν στην
Ημερίδα με τίτλο «Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ Ι.Γ.Μ.Ε. ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ». Δε θέλω να κουράσω και εσάς και τους
συμμετέχοντες, αναφέροντας τους λόγους για τους οποίους το ΙΓΜΕ πρέπει να
συνεχίσει να υπάρχει και να προσφέρει στις Γεωεπιστήμες και στην ανάπτυξη της
χώρας μας. Εξ ́ άλλου, όπως συνηθίζω να λέω και στους φοιτητές μου, κάθε
γεωλογική ή άλλη γεωλογικού ενδιαφέροντος μελέτη, συνήθως ξεκινάει με το φύλλο
χάρτη του ΙΓΜΕ.
Θέλω μόνο στα σταθώ στα 2 κομβικά σημεία, που αποτελούν και την αφορμή
της σημερινής ημερίδας:
Α) Την ανάγκη πρόσληψης μόνιμου επιστημονικού και τεχνικού προσωπικού στο
ΓΜΕ και,
Β) Την ανάγκη καταβολής των χρεών του ΙΓΜΕ που έχουν επιδικαστεί με
αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις ανωτάτων δικαστηρίων
Είναι σαφές ότι και τα δύο αποτελούν τροχοπέδη για τη συνέχιση της λειτουργίας
του ΙΓΜΕ. Και αν το δεύτερο (οι δικαστικές αποφάσεις) είναι μία Δαμόκλειο σπάθη,
της οποίας η πτώση έχει αναστείλει (εν μέρει και προσωρινά) με την τρέχουσα
νομοθετική ρύθμιση, το πρώτο, δηλαδή η μη πρόσληψη προσωπικού είναι μία
ωρολογιακή βόμβα που ουσιαστικά οδηγεί στο κλείσιμο του ΙΓΜΕ. Η βόμβα αυτή
έχει ήδη σκάσει πολλές φορές: Τεράστια λειτουργικά κομμάτια του ΙΓΜΕ (π.χ.
έρευνα λιγνιτών, κλπ.) έχουν ήδη πρακτικά κλείσει, αφού το προσωπικό έφυγε και
μαζί και με αυτό χάθηκε πολύτιμη συσσωρευμένη εμπειρία δεκαετιών. Κάθε χρόνο
που περνάει, κλείνει και κάποιο μικρότερο ή μεγαλύτερο γνωστικό αντικείμενο, με
αποτέλεσμα να χάνεται το πιο πολύτιμο κεφάλαιο του ΙΓΜΕ, δηλαδή η ιστορική του
γνώση και συνέχεια. Αν η διαδικασία αυτή δεν ανασταλεί, το ΙΓΜΕ δε θα κλείσει με
κάποια έκρηξη, αλλά απλά θα σβήσει, αποστελεχωμένο και απαξιωμένο, έχοντας
χάσει όλα εκείνα τα στοιχεία που το καθιστούν σήμερα μοναδικό.
Δεν έχω ψευδαισθήσεις για το πόσο εύκολα αναστρέφεται η τρέχουσα
κατάσταση, έχοντας και ο ίδιος πολύ αρνητικές εμπειρίες από τη θέση ευθύνης στην
οποία βρέθηκα στο ΙΓΜΕ για 1.5 έτος. Θα ήθελα, όμως, να επισημάνω, ότι τα 2
θέματα που έχει προτάξει το Συνδικάτο των Εργαζομένων του ΙΓΜΕ πρέπει να
αποτελέσουν πρακτικά τα κύρια, σχεδόν μοναδικά αιτήματα τα οποία πρέπει τόσο
το ΙΓΜΕ, όσο και σύσσωμος ο γεωλογικός-γεωεπιστημονικός κόσμος να διεκδικήσει
και να προβάλει σήμερα στην πολιτική ηγεσία του ΙΓΜΕ. Κάθε άλλο διαχειριστικό,
οργανωτικό, επιστημονικό ή άλλο θέμα είναι δευτερεύον: Η ύπαρξη του ΙΓΜΕ θα
κριθεί πρώτα στην ανανέωση και συνέχειά του, αλλά και στη ρύθμιση των
επειγόντων δικαστικών εκκρεμοτήτων. Η επιστημονική και οργανωτική
ανασυγκρότηση του ΙΓΜΕ, την οποία έχει εμφανώς ανάγκη, μπορεί να επιτευχθεί
μόνο μέσα σε ένα περιβάλλον διασφάλισης της συνέχειάς του. Διαφορετικά φοβάμαι
ότι οι λειτουργίες και δράσεις του ΙΓΜΕ, τις οποίες πολύ αναλυτικά θα παρουσιάζετε
και θα συζητήσετε σήμερα, θα παραμείνουν σύντομα ορφανές, χωρίς ένα ενιαίο
δημόσιο φορέα να τις υπηρετήσει.
Παραμένω στη διάθεσή σας για κάθε βοήθεια και εύχομαι κάθε επιτυχία στην
ημερίδα σας.

Με τιμή
Κ. Β. Παπαζάχος Καθηγητής ΑΠΘ