8 ΜΑΡΤΗ – ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Αχαρνές, 8-3-2013

8 ΜΑΡΤΗ – ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Συνάδελφισσες, -οι,

Η 8 του Μάρτη καθιερώθηκε  ως Ημέρας της Γυναίκας στη μνήμη του ξεσηκωμού των εργατριών των υφαντουργείων της Ν.Υόρκης το 1857 που διεκδίκησαν λιγότερες ώρες εργασίας και ισότιμη μεταχείριση με τους άνδρες, καλύτερα μεροκάματα και πιο ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς. 

Το 1977 ο ΟΗΕ καθιέρωσε αυτή την ημέρα ως Ημέρα για τα Δικαιώματα της Γυναίκας  

Σήμερα, 8 Μάρτη του 2013, η γυναίκα συνεχίζει πρωτοπόρα τον αγώνα της μέσα στη λαίλαπα της καπιταλιστικής κρίσης. Οι γυναίκες συνεχίζουν να αποτελούν το 70% των φτωχών του κόσμου. Τα 2/3 των αναλφάβητων ενηλίκων είναι γυναίκες. Το 80% των προσφύγων είναι γυναίκες και παιδιά. 

Προβλήματα των γυναικών στην χώρα μας έχουν να κάνουν με τη συνεχιζόμενη επίθεση σε όσες κατακτήσεις και δικαιώματα είχαν απομείνει στους εργαζόμενους και το λαό, με τη γενικευμένη φτώχεια των 500.000 οικογενειών χωρίς κανέναν εργαζόμενο, των λαϊκών οικογενειών, όλων αυτών που παράγουν τον κοινωνικό πλούτο.

Η επίθεση αυτή εξαπολύεται από την κυβέρνηση, τα κόμματα του κεφαλαίου, την ΕΕ, το ΔΝΤ, με τα μνημόνια, τα μεσοπρόθεσμα και τις δανειακές συμβάσεις για την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου.

Οι βίαιες περικοπές συνολικά των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε υγεία – παιδεία – ασφάλιση – εργασία – αμοιβές, πλήττουν περισσότερο τις γυναίκες, οι οποίες για να χωρέσουν όλους τους ρόλους, επιλέγουν τη μαύρη εργασία τη μερική απασχόληση και τις ευέλικτες μορφές εργασίας, εξυπηρετώντας τις νεοφιλελεύθερες πρακτικές που επιβάλλονται απ’ τη Κυβέρνηση  και την Τρόϊκα.

Αποδεικνύεται, όμως, ότι το καπιταλιστικό σύστημα είτε σε περίοδο ανάπτυξης είτε, πολύ περισσότερο, σε περίοδο κρίσης δεν μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες ευημερίας για τις λαϊκές δυνάμεις, από τη στιγμή που ενδιαφέρεται μόνο για την κερδοφορία του κεφαλαίου. Αυτό το γεύονται καθημερινά όλοι οι λαοί της Ευρώπης και παγκόσμια είτε έχουν μνημόνια είτε όχι.

Μέσα σε αυτήν την κατάσταση, οι γυναίκες και οι νέοι πλήττονται περισσότερο. Η ανισοτιμία των γυναικών εντείνεται.

Σήμερα, που οι εργαζόμενοι δεχόμαστε την πιο άγρια επίθεση, όλα αυτά που συμβολίζει η 8η του Μάρτη είναι πιο επίκαιρα από ποτέ. Βιώνουμε τις βάρβαρες συνέπειες της σοβαρότερης καπιταλιστικής κρίσης. Πλήττονται δικαιώματα των εργαζομένων που έχουν

κατακτηθεί με αίμα εδώ και έναν αιώνα. Μισθοί μειώνονται, συλλογικές διαπραγματεύσεις καταργούνται, ασφαλιστικά δικαιώματα υποβαθμίζονται, κοινωνικές παροχές εκμηδενίζονται μέχρι τελικής κατάργησής τους. Το 8ωρο, κατακτημένο με αίμα, αποτελεί πλέον κενό  γράμμα, αφού οι εργαζόμενοι σύμφωνα και με τις νέες νομοθετικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης, πρέπει να παραμένουν στην εργασία  όσο και όποτε τους χρειάζεται ο εργοδότης.

Η ανεργία το Νοέμβρη του 2012 ήδη καταγραφόταν στο 27% και στις γυναίκες έφτανε στο 31%. Η μεγαλύτερη αύξηση στο Γ' τρίμηνο του 2012 σημειώνεται στις νέες γυναίκες μέχρι 24 ετών (65,4%).

Τα επίσημα στοιχεία μιλούν για 1.350.000 ανέργους, όμως στην πραγματικότητα ξεπερνούν τα 2.000.000, αφού άνεργος, υπολογίζεται αυτός, που δε δουλεύει ούτε μία ώρα τη βδομάδα!

Η ανασφάλιστη δουλειά και η προσωρινή απασχόληση ανακυκλώνουν την ανεργία, με ανέργους χωρίς δικαιώματα σε επίδομα, σύνταξη, υγεία, ενώ ενισχύουν την εργοδοσία και το κεφάλαιο. Η εφεδρεία των δημοσίων υπαλλήλων, που μεγάλο μέρος τους είναι γυναίκες, δίνει τη σκυτάλη τώρα στις οριστικές απολύσεις.

Η απάντηση της κυβέρνησης στην αυξανόμενη ανεργία είναι τα προγράμματα ενίσχυσης της απασχόλησης των νέων με μισθούς 300 - 400 ευρώ, χωρίς εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, που ουσιαστικά ενισχύουν την εργοδοσία, πλασματικά μειώνουν τους δείκτες και ουσιαστικά ανακυκλώνουν την ανεργία. Για δε τις γυναίκες η ανάλογη απάντηση έρχεται με την κοροϊδία των προγραμμάτων γυναικείας επιχειρηματικότητας για τη δημιουργία ατομικών ή «κοινωνικών επιχειρήσεων και συνεταιρισμών».

Την ίδια στιγμή, χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι και αυτοαπασχολούμενες κλείνουν μαγαζιά, μικροεπιχειρήσεις και σε επιστημονικούς κλάδους όπως δικηγόροι, μηχανικοί, γιατροί, χιλιάδες φτωχοί αγρότες και αγρότισσες ξεκληρίζονται.

Κι όλα αυτά συμβαίνουν γιατί αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις πληρωμές δανείων, στην αυξανόμενη φορολογία, στα χαράτσια, στις αυξημένες πληρωμές για ΟΤΕ, ΔΕΗ, νερό κ.λπ. αλλά και σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, σε εισφορές και υπηρεσίες Υγείας, όπως άλλωστε και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι και εργαζόμενες. Ο ανταγωνισμός των φτωχών μεσαίων στρωμάτων με τις μεγάλες μονοπωλιακές επιχειρήσεις έρχεται να δώσει το τελευταίο χτύπημά τους.

Σ' αυτό το οικονομικό περιβάλλον, χωρίς να έχουν οι αυτοαπασχολούμενες ούτε τις στοιχειώδεις κοινωνικές παροχές για τη μητρότητα και την κρατική στήριξη για τα εξαρτημένα μέλη των οικογενειών τους, παιδιά, ηλικιωμένους, ανάπηρους, τουλάχιστον ως εμπαιγμός μπορεί να θεωρηθεί το κάλεσμα για αύξηση «της γυναικείας επιχειρηματικότητας».

Οι περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις συνεχίζονται. Νέο σχέδιο ανατροπών στο Ασφαλιστικό σχεδιάζεται, μέσω της «τελικής αναμόρφωσής του». Επιδιώκουν το νέο ασφαλιστικό σύστημα, εκτός από την παραπέρα αύξηση των ηλικιακών ορίων, να λειτουργεί όπως τα εξατομικευμένα και ανταποδοτικά ασφαλιστικά συμβόλαια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, ένα σύστημα στο οποίο δεν υπάρχουν ούτε αυτά τα κατώτερα όρια συντάξεων που έχουμε σήμερα. Οι κοινωνικές παροχές συρρικνώνονται και αυξάνεται η ανταποδοτική πληρωμή τους, ενώ οι λαϊκές ανάγκες και ιδιαίτερα των γυναικών για δημόσιες δωρεάν υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας μεγαλώνουν ακόμη περισσότερο.

Καταργήθηκε το επίδομα του τοκετού και πριμοδοτείται η γέννα στο σπίτι για εξοικονόμηση πόρων, αδιαφορώντας για την υγεία ακόμα και για τη ζωή - κάτω από αυτές τις συνθήκες - της μητέρας και του νεογέννητου. Μάλιστα, έχουν βαλθεί να πείσουν τις γυναίκες ότι αυτός ο αναχρονισμός είναι η μοντέρνα έκδοση, ο σύγχρονος τρόπος τοκετού.

Την ώρα που τα νέα ζευγάρια δυσκολεύονται να δημιουργήσουν οικογένεια, λόγω της μεγάλης ανεργίας, της πολύμηνης απλήρωτης εργασίας, της μεγάλης και πρόσθετης φορολογίας, της έλλειψης λαϊκής στέγης, γενικά των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων και της έλλειψης κρατικών δομών και υπηρεσιών για τα παιδιά και την οικογένεια.

Οι συνεχώς αυξανόμενοι δείκτες του υποσιτισμού και της απόλυτης φτώχειας και εξαθλίωσης του παιδικού πληθυσμού που επεκτείνεται και έξω από τα μεγάλα αστικά κέντρα, δεν μπορεί να μας εξοικειώνουν με το γεγονός, ούτε να τα αφήνουμε για λύση στη φιλευσπλαχνία των «φιλανθρωπικών δικτύων». Είναι υποχρέωση του κράτους να εξασφαλίσει πλήρη δικαιώματα στα παιδιά, όχι μόνο τα στοιχειώδη για την επιβίωσή τους, γιατί είναι το μέλλον, η αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης.

Το σχέδιο «Αθηνά», που είναι ο νέος «ακαδημαϊκός χάρτης σε άμεση σύνδεση με τον αναπτυξιακό», δηλαδή η απευθείας σύνδεση των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ με τα σχέδια των επιχειρήσεων για να παράγονται με αναλώσιμη γνώση και όχι επιστημονική μόρφωση, φθηνοί και με ελαστικές μορφές εργαζόμενοι, έρχεται να καταφέρει ένα επιπλέον βαρύ πλήγμα στις σπουδάστριες και στους σπουδαστές των λαϊκών οικογενειών.

Αλλάζουν το αντικείμενο των σπουδών τους και με το κλείσιμο ή τη συγχώνευση των Σχολών, επιβαρύνουν με επιπλέον έξοδα μεταφοράς και διαβίωσης τα λαϊκά νοικοκυριά και πολύ περισσότερο τα πολυμελή ή τα μονογονεϊκά που στην πλειοψηφία τους είναι γυναίκες.

Τα βάσανα της λαϊκής οικογένειας και ιδιαίτερα της γυναίκας, τη μάνας, δεν έχουν τέλος. Αυτό το διάστημα η κυβέρνηση φέρνει νομοσχέδιο για τα ναρκωτικά που στην ουσία στηρίζει, διαιωνίζει και συντηρεί τα υποκατάστατα, εναρμονιζόμενη με την πολιτική της ΕΕ, αντί να στηρίξει τα στεγνά προγράμματα και την πρόληψη, για να βοηθήσει τους νέους και τις νέες να ξεφύγουν από τον αργό θάνατο. Να δώσει ελπίδα και ζωή σ' αυτούς και τις οικογένειές τους.

Μόνο στον οργανωμένο αγώνα, ενάντια στην πολιτική και την εξουσία των μονοπωλίων κατακτιούνται δικαιώματα. Αυτό δείχνει και η Ιστορία της πάλης για τη γυναικεία χειραφέτηση και ισοτιμία.

ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΘΥΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥΣ

Για αυτό το Γυναικείο Κίνημα, μαζί με όλους τους εργαζόμενους, διεκδικεί την ανατροπή των μνημονίων και των πολιτικών που απορρέουν απ’ αυτό, έτσι, ώστε με την λήψη συγκεκριμένων μέτρων να αντιμετωπιστεί η τραγική πλέον κατάσταση όχι μόνο των γυναικών αλλά ολόκληρης της Ελληνικής κοινωνίας.  Διεκδικεί συγκεκριμένα μέτρα που :

• Θα στηρίζουν την εργασία με πλήρη σταθερή δουλειά και αξιοπρεπείς μισθούς.

• Θα αντιμετωπίζουν τη μεγάλη ανεργία στις γυναίκες.

• Θα εξασφαλίζουν την επαγγελματική εξέλιξη, με βάση τα προσόντα που έχει σήμερα η γυναίκα.

• Θα κατοχυρώνουν και θα διευρύνουν τα ασφαλιστικά της δικαιώματα.

• Θα αναβαθμίζουν το κοινωνικό κράτος και τις παροχές προς την οικογένεια  με άδειες μητρότητας για όλες τις γυναίκες, (δύο μήνες πριν και έξι μήνες μετά τον τοκετό ),  με ένα επιπλέον χρόνο γονική άδεια με πλήρεις αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα καθώς και με Δημόσιους δωρεάν βρεφονηπιακούς σταθμούς, κέντρα δημιουργικής απασχόλησης, παιδικές κατασκηνώσεις και τέλος με δίχρονη υποχρεωτική δημόσια δωρεάν προσχολική αγωγή.

• Θα προωθούν την αλλαγή των πολιτιστικών προτύπων, ώστε να αναδεικνύουν τη γυναίκα ισότιμη με τον άνδρα σε όλους τους τομείς.

ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ

Το Δ.Σ.