Τοποθέτηση ΠΣΕΕΠ από Δημήτρη Μπαμπασίκα στην Ημερίδα του ΙΓΜΕ

ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ

Ο αναπτυξιακός ρόλος του ΙΓΜΕ είναι γνωστός και αναντικατάστατος. Η συμβολή του

είναι τεράστια σε όλους σχεδόν τους τομείς των γεωεπιστημών περιλαμβανομένης και της

αξιοποίησης του ορυκτού μας πλούτου. Η απαξίωσή του και η μεθοδευμένη κατάργησή του

αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία και έγκλημα κατά της Ελληνικής κοινωνίας. Την στιγμή που η

Ελληνική κοινωνία αναζητά την ανάπτυξη, η κατάργηση του ΙΓΜΕ ισοδυναμεί με την

απεμπόληση κάθε αναπτυξιακής προοπτικής.

Ο ΠΣΕΕΠ στέκεται αλληλέγγυος στον αγώνα του συνδικάτου του ΙΓΜΕ και δηλώνει

έτοιμος, όπως και στο παρελθόν, στην από κοινού αντιμετώπιση των καταστροφικών μέτρων των

Μνημονίων. Η από κοινού αντιμετώπιση θεμάτων κρίσιμων για την Ελληνική κοινωνία, είναι

προαπαιτούμενο για την ανατροπή των συγκεκριμένων πολιτικών και την προώθηση της

ανάπτυξης.

Συγχαίρουμε την πρωτοβουλία του Σωματείου για την ημερίδα αυτή, που προτάσσει την

αναγκαιότητα της έρευνας, εν μέσω μίας οξύτατης οικονομικής κρίσης, μιας κρίσης που δεν είναι

απλά οικονομική, αλλά κοινωνική, περιβαλλοντική, ενεργειακή, μία κρίση του μοντέλου

ανάπτυξης, μια κρίση που αγκαλιάζει όλους τους τομείς. Υπό αυτή την έννοια αξιολογούμε πάρα

πολύ χρήσιμη την ημερίδα και σας αξίζει έπαινος.

Τομείς όπως η Παιδεία, η Υγεία , το περιβάλλον , η έρευνα , βρίσκονται υπό διωγμό.

Έγκειται λοιπόν και σε μας τους εργαζόμενους να αναδείξουμε την αξία τους και να παλέψουμε

για την θέση που τους αξίζει σε μια κοινωνία που θα βάζει τον άνθρωπο και τις ανάγκες του

πάνω από τα συμφέροντα των τραπεζιτών και των πολυεθνικών.

Παλέψαμε και αναδείξαμε μαζί τις αθέατες για άλλους, πλευρές του νόμου 4001/11, του

νόμου που παρέδωσε τους Υδρογονάνθρακες στην ασύδοτη διαχείριση των εταιρειών πετρελαίου,

αποκαλύψαμε τις πλευρές του νόμου που αφορούσαν το ΙΓΜΕ σαν προτάσεις χωρίς αντίκρισμα,

που αποσκοπούσαν κύρια στην παραπλάνηση και διαίρεση των εργαζομένων. Υπενθυμίζω ότι ο

Φορέας Υδρογονανθράκων δύο χρόνια από την θεσμοθέτησή του δεν έχει ακόμη συσταθεί.

Φαίνεται πως και αυτός ο Φορέας που επιβλήθηκε κάτω από την πίεση των συνδικάτων μας και

άλλων επιστημονικών φορέων δεν είναι ανεκτός από την Κυβέρνηση. Οι εκπτώσεις που έγιναν

στα θέματα ελέγχου και εσόδων φαίνεται δεν είναι αρκετές. Δεν θέλουν κανέναν έλεγχο. Δεν

αρκεί ότι ο Φορέας:

1. Δεν θα συμμετέχει στις κοινοπραξίες.

2. Δεν θα διεξάγει αυτοδύναμη Έρευνα.

3. Ο αριθμός των εργαζομένων στο φορέα θα είναι μικρός, άρα περιορισμένες και οι

δυνατότητες παρέμβασής του.

Οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν με τον ν 4001/11 δημιουργούν ένα περιβάλλον ιδιαίτερα

ευνοϊκό στις πετρελαϊκές εταιρείες.

1. Η φορολογία των εταιρειών μειώθηκε από 40% σε 25%.

2. Το μέγεθος των προς παραχώρηση περιοχών στην στεριά πενταπλασιάστηκε(4000 από

750 km2) και στη θάλασσα δεκατριπλασιάστηκε.( 20000 από 1500 km2)

3. Η διάρκεια των ερευνών αυξήθηκε από 6 σε 7 έτη στην ξηρά και από 7 σε 8 στη θάλασσα.

4. Ο χρόνος παράτασης της εκμετάλλευσης σχεδόν διπλασιάστηκε.

5. Οι κανονισμοί παραμένουν ασαφείς και οι ποινές σε περίπτωση ατυχήματος και

περιβαλλοντικής ρύπανσης ανύπαρκτες.

6. Αξίζει να επισημανθεί ότι παρότι προβλέπονται επιμέρους θέματα στον νόμο, με το να

απουσιάζουν στη συνέχεια οι ρυθμίσεις -είναι η μέχρι σήμερα ακολουθούμενη πρακτική- ο νόμος

είναι μετέωρος και οι εταιρείες ελεύθερες να πράττουν κατά το δοκούν. Η θωράκιση του νόμου

βρίσκεται και σ’ αυτές τις επιμέρους ρυθμίσεις, που προϋποθέτουν πολλή δουλειά, όπως και την

ύπαρξη έμπειρου ελεγκτικού μηχανισμού για να τις εφαρμόσει. Αναρωτιόμαστε ποιοι θα

ελέγχουν τις εγκαταστάσεις ως προς την τεχνική τους επάρκεια, ποιοι θα ελέγχουν αν το κόστος

που εμφανίζουν οι εταιρείες είναι πραγματικό;

Εν κατακλείδι διαμορφώνεται ένα πολύ πιο ευνοϊκό καθεστώς για τις πετρελαϊκές

Εταιρείες και περιορίζεται η δυνατότητα της πολιτείας στην στρατηγική ανάπτυξη των

πετρελαιοπιθανών περιοχών. Αυτά που ακούγονται για τεράστια κοιτάσματα μένει να

αποδειχθούν. Μόνο οι γεωτρήσεις θα φανερώσουν αν έχουμε Πετρέλαιο ή φυσικό αέριο και πόσο

και αυτές θ’ αργήσουν.

Στο Νόμο φάνταζαν πιθανά κάποια πλεονεκτήματα για το ΙΓΜΕ μέσα από την ανάληψη

εργασιών στα πλαίσια της Έρευνας Υδρογονανθράκων. Δυστυχώς και αυτά αποκαλύπτονται

ψεύτικα. Με την απόφαση του ΥΠΕΚΑ της 25/4/2013 για την ανάθεση του κρίσιμου θέματος της

αξιολόγησης των εταιρειών πετρελαίου σε εργολάβους, γίνεται σαφές τι εννοούσε, στο άρθρο 150

του νόμου 4001/11 ,-αντιγράφουμε το σχετικό εδάφιο-,: «προβλέπεται η δυνατότητα σύναψης

συμβάσεων με το ΙΓΜΕ για εκπόνηση μελετών που αφορούν τους σκοπούς της ΕΔΕΥ»,

προφανώς εννοούσε το ΙΓΜΕ να καλύπτει τα έξοδα των εργολάβων.

Κάποιος καλόπιστος, αλλά αφελής, θα πίστευε ότι θα αξιοποιηθεί το αξιόλογο δυναμικό

του ΙΓΜΕ, όμως είναι γνωστό ότι πριν την διαφαινόμενη απαξίωση του δυναμικού του ΙΓΜΕ

είχε προηγηθεί η απαξίωση του δυναμικού της ΔΕΠ-ΕΚΥ ΑΕ, επιστημόνων και τεχνικών που

ασχολήθηκαν για δεκαετίες και απέκτησαν εμπειρία σε θέματα έρευνας υδρογονανθράκων και

στη συνέχεια οδηγήθηκαν στην έξοδο αφήνοντας τον δρόμο ελεύθερο για την εξαπάτηση του

λαού μας.

Ο ρόλος της γεωλογικής έρευνας από δημόσιο φορέα είναι αναντικατάστατος για την

ανάπτυξη μιας χώρας. Δεν υπάρχει χώρα χωρίς αντίστοιχο φορέα. Χαρακτηρίζουμε λοιπόν

μεθοδευμένη και εγκληματική την διάλυση του ΙΓΜΕ, γιατί ενώ είναι γενικότερα αποδεκτή η

προσφορά του στην αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας η απαξίωσή του συνεχίζεται.

Γνωρίζοντας σε σημαντικό βαθμό την δουλειά σας και την καθοριστική συμβολή σας

στην ανάπτυξη της χώρας μας αναζητούμε ερμηνείες σκεφτόμενοι ποιοί έχουν όφελος από μια

τέτοια εξέλιξη, σαν τον αστυνομικό που προσπαθεί να εξιχνιάσει ένα έγκλημα, γιατί για μας

έγκλημα είναι αυτό που γίνεται. Σκεφτόμενοι με αυτό τον τρόπο βλέπουμε ότι τα εγκλήματα είναι

πολλά με πιο πρόσφατο αυτό της ΕΡΤ. Όπως δεν θέλουν την έρευνα από κρατικούς φορείς , έτσι

δεν θέλουν και την πληροφόρηση από κρατικούς φορείς… Σκέφτονται καλύτερα είναι να μη

ξέρουμε και να πιστεύουμε ότι μας λένε οι διάφοροι των ιδιωτικών καναλιών.

Αντιλαμβανόμαστε ότι στις μέρες μας ξηλώνεται ότι χτίστηκε προς όφελος της κοινωνίας.

Η απάντηση σ’ αυτή την επίθεση δεν μπορεί παρά να είναι αντίσταση, αλληλεγγύη, ενότητα.

Στους αγώνες που έρχονται θα συμπορευτούμε. Τα προσωπεία πέφτουν, το ψέμα έχει κοντά

ποδάρια λέει ο λαός μας, για πόσο ακόμη θα μας χρυσώνουν το χάπι και εμείς θα το καταπίνουμε;