Από τον Χ. Σμυρνιώτη: γιατί ψηφίζουμε τον Δ. Μπάτη!

Από τον Χ. Σμυρνιώτη

Αχαρνές  18-6-2018

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ για τις εκλογές,

γιατί ψηφίζουμε τον Δ. Μπάτη!

Προς : Εργαζόμενους ΙΓΜΕ

Συνάδελφοι, ισσες

Τον Μάη συμπληρώθηκαν 39 χρόνια εργασίας μου στο ΙΓΜΕ. Όλα αυτά τα χρόνια από οποιοδήποτε παραταξιακό σχήμα της Αριστεράς και αν συμμετείχα υπηρέτησα συνειδητά με “δογματική” συνέπεια τον ρόλο του ΙΓΜΕ στην έρευνα του Ορυκτού Πλούτου, αλλά και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων έτσι όπως τις προτείναμε και όπως τελικά αποφάσιζαν τα συνδικαλιστικά όργανα.

Όλα αυτά τα χρόνια είτε από θέσεις μαχόμενης αντιπολίτευσης, είτε από θέσεις ευθύνης προσπάθησα να μην διαψεύσω την εμπιστοσύνη των συναδέλφων αλλά και να συμβάλλω στην επίτευξη των προσδοκιών τους.

Η στάση μου είτε από τις θέσεις στο Συνδικάτο είτε από τη θέση του Εκπροσώπου των εργαζόμενων που εκλέχτηκα στις δύο τελευταίες εκλογές (με συντριπτικά μάλιστα ποσοστά) καθορίζονταν από τις αποφάσεις των Οργάνων στου Συνδικάτου στο οποίο επεδίωκα κατά το δυνατόν ΟΜΟΦΩΝΕΣ αποφάσεις.

Δυστυχώς σε όλη τη περίοδο της συνδικαλιστικής δράσης μου ελάχιστες πρέπει οι περίοδοι εργασιακής ηρεμίας, αφού άλλοτε έντονα και άλλοτε ακόμα πιο πιεστικά οι Διοικήσεις προσπαθούσαν να επιβάλουν στο ΙΓΜΕ μια πολιτική που δεν εξυπηρετούσε τα λαϊκά συμφέροντα και κατά κανόνα στοχοποιούσε τις όποιες κατακτήσεις είχαμε κερδίσει σαν συνδικαλιστικό κίνημα μέσα και έξω από το ΙΓΜΕ.

Είναι σίγουρα ότι τα τελευταία πολλά τροϊκανικά χρόνια οι απειλές για το Ινστιτούτο, αλλά και οι περικοπές εργασιακών δικαιωμάτων μας κορυφώθηκαν με αποκορύφωμα την κατάργηση του ΙΓΜΕ. Δυστυχώς και η μετά από πολλούς κόπους και αγώνες μας επανίδρυση του ΙΓΜΕ αμέσως μετά τις αλλεπάλληλες πολιτικές κωλοτούμπες της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όχι μόνο δεν ανέστρεψε το καθοδικό κύμα που οδήγησε το ΙΓΜΕ στην υπονόμευση και την απαξίωση αλλά με την τελευταία ανεκδιήγητη  Διοίκηση  Τσαγκά – Χρηστάνη φαίνεται ότι επιταχύνεται.

Η έκβαση αυτού του Κυβερνητικού σχεδιασμού εξαρτάται από τη στάση των εργαζόμενων και του Συνδικάτου τόσο στους αγώνες όσο και στην ψήφο τους. Οι τελευταίες συνδικαλιστικές επιλογές των εργαζόμενων φαίνεται ότι αν δεν συνειδητά δεν σιγοντάρουν αυτή τη καταστροφική για το ΙΓΜΕ πορεία σίγουρα είναι ανεπαρκείς για το μέγεθος των προβλημάτων που πρέπει να αντιμετωπίσουμε.

Μέσα σε αυτό το κλίμα θα διεξαχθούν και οι εκλογές για τον Εκπρόσωπο των Εργαζόμενων στο ΔΣ του ΙΓΜΕ. Η στάση μου σε όλη αυτή τη περίοδο και ιδιαίτερα στην τελευταία στην οποία την ευθύνη του Συνδικάτου έχει το συνδικαλιστικό (παρά)μόρφωμα της ΚΕΣΙ βρισκότανε σε απόλυτη συνέπεια με τις διαθέσεις των εργαζόμενων έτσι όπως αυτές εκφράζονταν στα όργανα του Συνδικάτου.

Η στάση μου αυτή δημιουργούσε αντιπαραθέσεις με τη Διοίκηση (που έχει ξεπεράσει κάθε όριο ασυδοσίας και ανευθυνότητας) χωρίς ουσιαστικά να ανατρέπει τις ήδη ειλημμένες πολιτικές αποφάσεις του Σταθάκη. Του μόνου Υπουργού που με απύθμενο θράσος από βήματος Βουλής εξέφρασε την επιθυμία του να κλέβει δικαιώματα από τέως και νυν εργαζόμενους .

Και ενώ η ηγεσία του ΙΓΜΕ και του ΥΠΕΝ επιχαίρουν για την λειτουργία τους και στοχοποιούν παντοιοτρόπως τον Εκπρόσωπο και η συνδικαλιστική ηγεσία του ΙΓΜΕ σιγοντάριζε  και έσπευδε με κάθε ευκαιρία να αποστασιοποιείται από τις δηλώσεις του Εκπροσώπου που επιχειρούσε να φρενάρει τον αυταρχισμό και την ασυδοσία του ΔΣ! Διόλου παράξενο αφού στους σχεδιασμούς του ΥΠΕΝ εντάσσεται το όλο συνδικαλιστικό παζάρι των παραγόντων της ΚΕΣΙ,

Η Διοίκηση μέσω της αρμόδιας υπηρεσίας προσπάθησε να μειώσει έστω και για κάτι μέρες  τη λειτουργία του σημερινού Εκπροσώπου αλλά και η ηγεσία του Συνδικάτου φρόντισε με τον “σχολιασμό” της να το υπενθυμίσει μπροστά  στην συνδικαλιστική αμηχανία της να αντισταθεί.

Έτσι πανικοβλημένη από την αναποτελεσματική υποτονικότητα της, η ηγεσία του Συνδικάτου, έσπευσε να καταγγείλει την τελευταία Ανοιχτή Επιστολή μου, που απεύθυνα δημόσια στον ανύπαρκτο επί της ουσίας Πρόεδρο του ΙΓΜΕ σε σχέση με τη πιθανότητα να συγκαλέσει συνεδρίαση του ΔΣ του ΙΓΜΕ ενώ δεν υπήρχε καμία εξέλιξη για το 25% και για τη μετατροπή του ΙΓΜΕ σε ΝΠΔΔ έκανε την πάπια!
Εύλογα αναρωτιέται κάθε συνάδελφος, γιατί άραγε ρε συνάδελφοι τόσο μίσος και αλληλοσπαραγμός!
1) Αν γίνει το ΝΠΙΔ ΙΓΜΕ γίνει ΝΠΔΔ (ΙΓΜΕΜ όπως το θέλε ο ΣΕΠ) θα έχετε μεγάλη καούρα αν θα μείνει Διοίκηση ο Τσαγκάς και η παρέα του, αφού όπως και σεις λέτε τουλάχιστον ότι για κανένα χρόνο το ΙΓΜΕ θα παραλύσει;; Γιατί λοιπόν αναφέρεστε στην 5μηνη καθυστέρηση της μισθοδοσίας μας, λόγω των μεθοδεύσεων Σταθάκη - Τσαγκά του 2017, μήπως για να “απειλείτε” τους συναδέλφους μας;;
2) Μήπως άλλαξε η ΟΜΟΦΩΝΗ απόφαση του Συνδικάτου για τη μη συνεδρίαση του ΔΣ εφόσον δεν λυθεί το 25% και o Εκπρόσωπος την υπερασπίζεται τζάμπα ! (παρεκτός και αν άλλα ψηφίζουμε στο Συνδικάτο και τελικά λόγω Πασχαλινών διακοπών κάνουμε το κορόιδο !!).
3) Μήπως ο Εκπρόσωπος ως μέλος του ΔΣ του ΙΓΜΕ, απαγορεύεται να προβάλλει και να υπερασπίζεται τις θέσεις του Συνδικάτου ;; Έτσι σκοπεύει να πορευτεί ο συναδ. Γ. Βουγιουκαλάκης αν εκλεγεί;;;

Με αυτά τα δεδομένα καλούμαστε την Παρασκευή να ψηφίσουμε για Εκπρόσωπο των Εργαζόμενων στο ΔΣ. Με ποια κριτήρια πρέπει να αποφασίσουμε και τελικά ποιόν να ψηφίσουμε;;

Θυμίζω ότι ο Εκπρόσωπος είναι ένας στους εφτά και δεν μπορεί να ανατρέψει τους συσχετισμούς, με την σημερινή μάλιστα σύνθεση ΔΣ που στην σύνθεση της πάσχει από υπεύθυνα άτομα. Επόμενα ο ρόλος του Εκπροσώπου πρέπει να είναι τόσο η μεταφορά της άποψης των εργαζόμενων όσο και η μεταφορά των διαλαμβανόμενων στο ΔΣ  στους εργαζόμενους, όχι όμως με ένα γραφειοκρατικό χαρακτήρα αλλά με ένα πνεύμα αγωνιστικό που να εμπνέει τους εργαζόμενους και να το υπολογίζουν οι διοικούντες!

Επόμενα θα πρέπει ο Εκπρόσωπος φέρνει έγκαιρα τα θέματα του ΔΣ του ΙΓΜΕ στο Συνδικάτο για να διαμορφώνεται η θέση του Εκπρόσωπου και παράλληλα να διαθέτει το πολιτικό και συνδικαλιστικό ήθος που θα μπορεί να λέει την ΑΛΗΘΕΙΑ χωρίς φτιασιδώματα και αθέμιτους συμβιβασμούς. Και αυτή την ΑΛΗΘΕΙΑ να τη προβάλλει με θάρρος μέσα και έξω από την αίθουσα του ΔΣ.

Με βάση τις υπάρχουσες υποψηφιότητες η μόνη που διαθέτει στο μέγιστο βαθμό αυτές τις προδιαγραφές αγωνιστικότητας, θάρρους και ήθους είναι αυτή του συνάδελφου του Δημήτρη Μπάτη που όλα αυτά τα χρόνια που οι εργαζόμενοι βρέθηκαν στο μάτι του κυκλώνα και το Συνδικάτο ξεδίπλωσε όλες τις αγωνιστικές δυνατότητες των εργαζόμενων βρέθηκε κάθε φορά στη πρώτη γραμμή του αγώνα και έδωσε όλες τις δυνάμεις του για να νικήσουμε.

Αν το πιστέψουμε με τον Δημήτρη και πάλι θα νικήσουμε !

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς

Δρ. Χ. Σμυρνιώτης,  ο ακόμη Εκπρόσωπος εργαζόμενων ΙΓΜΕ