ΥΠΟΜΝΗΜΑ απο ΟΜΕ Προς: Υπουργό Εργασίας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης, κ. Σκουρλέτη Πάνο

Αρ. Πρωτ.:34                                                         Αθήνα, 8/04/2015

Κύριε Υπουργέ,

Η Διοίκηση της Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων Ελλάδας (ΟΜΕ) εκπροσωπεί τους μεταλλωρύχους, τους λατόμους αλλά και τους εργαζόμενούς στην έρευνα του Ορυκτού Πλούτου που υπολογίζονται σε 2000 εργαζόμενους. Εκτός από του εργαζόμενους σε ΛΑΡΚΟ και ΙΓΜΕ που βρίσκονται υπό δημόσιο καθεστώς, όλοι οι υπόλοιποι εργάζονται σε ιδιωτικές μεταλλευτικές και λατομικές επιχειρήσεις σε όλη την Ελλάδα από τα Σέρβια της Κοζάνης μέχρι την Κίμωλο και από το Δίστομο μέχρι την Αργολίδα.

Με βάση τα στοιχεία της ΟΜΕ απασχολούνται συνολικά στον κλάδο, γύρω στις 5 - 6.000 εργαζόμενοι (περιλαμβανομένων των λιγνιτωρύχων της ΔΕΗ), που πριν την ένταξη στην ΟΝΕ έφθαναν τις  20.000,  με κύρια την παραγωγική ενασχόληση στην ύπαιθρο, όπου περιφερειακά γύρω από τον κλάδο απασχολούταν και άλλοι 20.000 εργαζόμενοι. Σε εκείνη την περίοδο η μεταλλευτική – λατομική παραγωγική δραστηριότητα ήταν εξαγωγικού χαρακτήρα και αντιπροσώπευε γύρω στο 5% του ΑΕΠ, ενώ σήμερα δεν ξεπερνά το 1.8%. Μια βασική παράμετρος που συνέβαλλε στην μη ανάπτυξη του κλάδου αλλά και στην μη ανθεκτικότητα της κατά την περίοδο της κάμψης των τιμών των μετάλλων ήταν και είναι η μη καθετοποίηση της  παραγωγής.

                                                        .1.

Η Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων Ελλάδας (ΟΜΕ), μέσα από την επαφή της με τα Συνδικάτα αλλά και τους εργαζόμενους του κλάδου, καταγράφει ως κύρια προβλήματα:

 α) την δυσκολία ανάπτυξης της παραγωγικής δραστηριότητας λόγω της δικαιολογημένης δυσπιστίας των τοπικών κοινωνιών απέναντι στην ληστρική επιχειρηματική και την εργοδοτική αυθαιρεσία

β) αλλά και στα καθαρά εργασιακά θέματα που εντοπίζονται στην εκτεταμένη απασχόληση μέσω εργολαβιών και ελαστικών μορφών απασχόλησης, στην καθυστέρηση καταβολής δεδουλευμένων, στη μη τήρηση Συλλογικών Συμβάσεων (κλαδικών, επιχειρησιακών), στην ανασφάλιστη εργασία, στην μη τήρηση της νομοθεσίας για την υγιεινή και την ασφάλεια με αποτέλεσμα να γίνονται συχνά εργατικά ατυχήματα.

Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι στην λειτουργία των μεταλλείων – λατομείων, εκτός από την γενική εργατική νομοθεσία που διέπει την υγιεινή και την ασφάλεια, ισχύουν πρόσθετοι κανόνες ασφάλειας εργαζόμενων αλλά και του έργου που διέπονται από τον Κανονισμό μεταλλευτικών λατομικών εργασιών (ΚΜΛΕ). Οι έλεγχοι που θα έπρεπε να πραγματοποιούνται στους χώρους εργασίας από τα αρμόδια όργανα του Σ.ΕΠ.Ε. και του Ι.Κ.Α., μαζί με  την Επιθεώρηση Μεταλλείων γίνονται συνεχώς και αραιότεροι λόγω της υποστελέχωσης, αλλά και λόγω της προειδοποίησης που γίνεται προς τους εργοδότες, ιδιαίτερα στις απομακρυσμένες περιοχές.

Είναι βέβαιο ότι, τα κλαδικά και τοπικά προβλήματα των εργαζομένων (που αφορούν Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα), δεν μπορεί να είναι διαφορετικά από τα ζητήματα που αφορούν συνολικά όλους τους εργαζόμενους, που διεκδικούμε με όλους τους εργαζόμενους και αναφέρουμε αμέσως παρακάτω:

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗΣ

και της ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ

Από το 2010 και μετά οι εργαζόμενοι, στα πλαίσια της πολιτικής των τελευταίων κυβερνήσεων και της Τρόικα, επικαλούμενοι το “χρέος” για το οποίο δεν ευθύνονται οι ίδιοι, είχαμε μια διαρκή απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, καταπάτηση των εργατικών δικαιωμάτων και κατεδάφιση του εργατικού δικαίου, με αποτέλεσμα η εργοδοτική αυθαιρεσία συνεχώς να μεγαλώνει.

Έτσι διαμορφώθηκε ένα είδος εργασιακού μεσαίωνα λόγω της ψήφισης και εφαρμογής των μνημονιακών νόμων από το 2010 μέχρι σήμερα, τους οποίους ελπίζουμε ότι θα τους ανατρέψετε ΑΜΕΣΑ (δεδομένου ότι δεν έχει κανένα

                                                        .2.

δημοσιονομικό κόστος), ψηφίζοντας ένα νέο θεσμικό πλαίσιο που θα αίρει τις επιπτώσεις τόσο των μνημονιακών νόμων όσο και παλαιότερων αντεργατικών ρυθμίσεων.

1.      ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΤΩΤΑΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ, ΣΣΕ ΚΑΙ ΟΜΕΔ με την :

α) την επαναφορά άμεσα του κατώτατου μισθού στα προηγούμενα όρια (751 ευρώ) για όλους.

β) την αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας,  την επαναφορά της επεκτασιμότητας των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την επαναφορά της 6μηνης περιόδου αναγκαστικής παράτασης των ΣΣΕ που λήγουν καθώς και πρόβλεψη για τη μετενέργεια όλων των όρων (μισθολογικών και μη, θεσμικών κλπ.) της ΣΣΕ που έληξε δ) την επαναφορά των τριετιών, , την κατάργηση της ΠΥΣ 6/2012 και τέλος την επαναφορά της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης όπως προβλεπόταν από το άρθρο 10 του ν. 1876/1990.

γ) την επαναφορά των καταργημένων αρμοδιοτήτων του ΟΜΕΔ και την απόδοση πλήρους ρυθμιστικής εξουσίας στον διαιτητή για όλα τα ζητήματα που ρυθμίζονται με συλλογική σύμβαση εργασίας, την επαναφορά του δικαιώματος μονομερούς προσφυγής των συνδικάτων στην διαιτησία,

2.      ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΡΥΘΜΙΣΕΩΝ που αφορούν:

α) Απολύσεις - Αποζημιώσεις απολύσεων με την:

1) την κατάργηση των ρυθμίσεων για τις ομαδικές απολύσεις, την επαναφορά της νομοθεσίας για την καταγγελία της σύμβασης εργασίας και την αποζημίωση απόλυσης, επαναφορά του ύψους αποζημίωσης και των προϋποθέσεων χορήγησής της στα προ Μνημονίου επίπεδα.

2) Απαιτείται η ριζική αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου για τις ομαδικές απολύσεις, στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της προστασίας των εργαζομένων, με την κατάργηση της δυνατότητας του εργοδότη, μονομερούς γνωστοποίησης «οικειοθελούς αποχώρησης», που υποκρύπτει απόλυση χωρίς αποζημίωση, με την αύξηση χρόνου προειδοποίησης απόλυσης στα προ μνημονίου επίπεδα.

3) Κατάργηση υπερπρονομίου ΦΠΑ, με την επαναφορά της καταργούμενης διάταξης της παραγράφου 2 του άρθρου 33 Ν. 4141/2013, ΦΕΚ Α’81/5-4-2013 καθεστώς, αναφορικά με την κατάταξη του Δημοσίου σε περίπτωση πλειστηριασμού περιουσιακών στοιχείων οφειλέτη του ή πτώχευσης του

                                                      .3.

τελευταίου, γιατί αυτή η ρύθμιση οδήγησε σε ματαίωση κάθε δικαιώματος ή προσδοκίας των εργαζόμενων και των απολυμένων.

β) Εργασιακές σχέσεις

1) Οι εργολαβίες που τείνουν να γενικευθούν, σε μεταλλεία και λατομεία, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, σε πολλές περιπτώσεις υποκρύπτουν εξαρτημένη εργασία. Επίσης τα τελευταία χρόνια, στα πλαίσια των ελαστικών μορφών εργασίας, εφαρμόζεται ακόμη και η ενοικίαση εργαζομένων, αν και είναι γνωστό ότι η απασχόληση τον κλάδο απαιτεί προσωπικό αυξημένης εμπειρίας και συγκεκριμένες ειδικότητες με βάση τον ΚΜΛΕ. Έτσι δεν είναι τυχαίο ότι σε διάφορες επιχειρήσεις οι ειδικότητες των εργαζομένων είναι μόνο στα χαρτιά, ενώ οι εργαζόμενοι απασχολούνται σε οποιαδήποτε εργασία προκύπτει, ανεξάρτητα από την ειδικότητά τους. Επίσης υπάρχουν επιχειρήσεις που απολύουν το προσωπικό τους και συνάπτουν συμβάσεις με εργολάβους, που τους προμηθεύουν φτηνά εργατικά χέρια, καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες τους.

2) Η κατάσταση οξύνεται ακόμη περισσότερο, καθώς οι εργοδότες τους - εργολάβοι απαιτούν από αυτούς (με την απειλή της απόλυσης) να μην ασφαλίζονται στο Ι.Κ.Α. αλλά στο Τ.Ε.Β.Ε. και να εκδίδουν για την εργασία και την πληρωμή τους αποδείξεις παροχής υπηρεσιών, παραβιάζοντας έτσι τις διατάξεις για την υποχρεωτική ασφάλιση στο Ι.Κ.Α..

3) Ζητούμε την κατάργηση του θεσμού της ενοικίασης εργαζομένων, μέσα από την κατάργηση του νόμου για τον παρένθετο εργοδότη, αφού μεταβάλλει τους εργαζόμενους σε εμπόρευμα και κινδυνεύει να ανατρέψει όλες τις μέχρι τώρα εργατικές κατακτήσεις .

4) Ζητούμε την επαναφορά της δοκιμαστικής περιόδου εργασίας στους δύο μήνες, μείωση της νόμιμης διάρκειας της προσωρινής εργασίας και καταπολέμηση του φαινομένου της ψευτοαυτοαπασχόλησης με μπλοκάκια και συμβάσεις ανεξαρτήτων υπηρεσιών που υποκρύπτουν μισθωτή σχέση εργασίας που εφαρμόζονται σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

5) Τέλος για να υπάρξει σοβαρός έλεγχος απαιτείται η πλήρης στελέχωση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε.), με υπαλλήλους που θα συνεργάζονται με τα συνδικάτα, αποφασισμένους να κτυπήσουν την μαύρης εργασία και τις παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας.

                                                       .4.

                3.ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΡΥΘΜΙΣΕΩΝ με την :

α) Διασφάλιση του δημόσιου, καθολικού και αναδιανεμητικού χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης, διασφάλιση πόρων και είσπραξης ασφαλιστικών εισφορών για τη χρηματοδότηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, με ταυτόχρονη κρατική συμμετοχή στο ασφαλιστικό σύστημα για την σταθεροποίηση και την βιωσιμότητά του

β) Καμία αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, καμία μείωση στις συντάξεις (κύριες και επικουρικές).

γ) Επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης.

δ) Ασφάλιση εποχιακά εργαζόμενων που ζουν κάθε χρόνο με το άγχος αν θα συμπληρώσουν τον απαραίτητο αριθμό ενσήμων, ώστε να έχουν ασφαλιστική κάλυψη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Να ρυθμιστεί νομοθετικά το ζήτημα και να οριστεί σε 50 ο αριθμός των ενσήμων που απαιτούνται κάθε χρονιά για την ασφαλιστική κάλυψη των εργαζομένων και όλων των Ανέργων.

   4. ΑΜΟΙΒΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

α) Με πρόσχημα την οικονομική κρίση αρκετοί εργοδότες καθυστερούν τις πληρωμές των μισθών του συνόλου των εργαζόμενων με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι και οι οικογένειες τους να αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα επιβίωσης, ενώ έχουμε και περιπτώσεις όπου οι εργοδότες εμπαίζουν τους εργαζόμενους ή καλλιεργούν κλίμα τρομοκρατίας, εκβιάζοντάς τους με τον κίνδυνο της απόλυσης.

β) Αλλά και σε πολλές άλλες επιχειρήσεις οι αμοιβές των εργαζομένων είναι μικρότερες από τις νόμιμες. Η υπερωριακή εργασία είναι απλήρωτη ή πάντως δεν αμείβεται όπως ορίζει η εργατική νομοθεσία.

γ) Προτείνουμε επίσης, στα πλαίσια της αλλαγής για την αυστηροποίηση των ποινών και των προστίμων, απέναντι σε εργοδότες και επιχειρήσεις που αυθαιρετούν στην περίπτωση καθυστέρησης της καταβολής της μισθοδοσίας, να υπάρχει η ίδια αντιμετώπιση με την μη καταβολή άδειας. Δηλαδή προσαύξηση των αποδοχών και καταβολών προς τα ταμεία.

                                                   

                                                       .5.

5.ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΕΓΚΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ Σ.ΕΠ.Ε.

        Πολλοί εργαζόμενοι δέχονται να πληρώνονται με χαμηλές αμοιβές, να υπογράφουν αποδείξεις πληρωμής ότι δήθεν εισέπραξαν τα νόμιμα, να ασφαλίζονται για λιγότερες ημέρες από όσες πράγματι εργάζονται. Σε πολλές επιχειρήσεις οι ειδικότητες των εργαζομένων είναι μόνο στα χαρτιά. Έχει επίσης διαπιστωθεί παράνομη απασχόληση ανηλίκων και αλλοδαπών, χωρίς ασφάλιση και με ωράριο μεγαλύτερο του οκταώρου, χωρίς να καταβάλλεται ούτε καν ο νόμιμος μισθός. Άτομα που παίρνουν επίδομα ανεργίας ή που είναι γραμμένοι ως μακροχρόνια άνεργοι, απασχολούνται παράνομα. Γενικά οι παραβιάσεις της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας είναι καθημερινές.

Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν, καθώς δεν υπάρχει ο απαραίτητος ελεγκτικός μηχανισμός. Ζητάμε άμεσα την ενίσχυση με εξειδικευμένο προσωπικό τόσο των Επιθεωρήσεων εργασίας του ΣΕΠΕ  όσο και Τμημάτων Υγειονομικής και Τεχνικής Επιθεώρησης Εργασίας διότι τα κενά που υπάρχουν μέχρι σήμερα στις παραπάνω υπηρεσίες οδηγούν στην εργοδοτική αυθαιρεσία και στην μη κατοχύρωση των εργατικών δικαιωμάτων.

3.      ΕΠΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ Ο.Ε.Ε. ΚΑΙ Ο.Ε.Κ.

Οι ανάγκες των εργαζομένων για στέγαση, επιδότηση στεγαστικών δανείων και ενοικίου, κοινωνικού τουρισμού και διακοπών, πολιτισμού και ψυχαγωγίας είναι πρωταρχικές και κατεπείγουσες, ιδιαίτερα υπό τις παρούσες συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης. Ζητούμε λοιπόν την επανασύσταση του Οργανισμού Εργατικής Εστίας και του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας μετά από διαβούλευση με τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους για την πιθανή νέα οργανωτική μορφή που θα πρέπει να υπάρξει.

Άλλωστε οι δυο Οργανισμοί δεν επιβαρύνουν τα δημόσια ταμεία, δεδομένου ότι τα έσοδά τους προέρχονται από εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών, χωρίς επιχορήγηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Σημειώνουμε ότι δεν έχει δημοσιευτεί ακόμα η Κοινή Υπουργική Απόφαση για την χρηματοδότη των Συνδικαλιστικών οργανώσεων η οποία γίνεται με κονδύλια που προέρχονται από την παρακράτηση του 2,6% των εργαζομένων υπέρ Εργατικής Εστίας και Κατοικίας. Η καθυστέρηση αυτή δημιουργεί ήδη προβλήματα στην μισθοδοσία των υπαλλήλων των συνδικαλιστικών οργανώσεων αλλά και των λειτουργικών εξόδων των οργανώσεων.

                                                       .6.

 

6.ΑΠΕΡΓΙΑ

Διατήρηση του υπάρχοντος πλαισίου κήρυξης απεργιών και κατάργηση ή τροποποίηση του άρθρου 19 παρ.2 Ν.1264/82 κατά το μέρος που εξομοιώνει με επιχειρήσεις δημόσιου χαρακτήρα ή κοινής ωφέλειας, η λειτουργία των οποίων έχει ζωτική σημασία για την εξυπηρέτηση βασικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου, τις ιδιωτικές εταιρείες που έχουν αποκλειστικά κερδοσκοπικό σκοπό (αποτελώντας μάλιστα πυλώνα της ολιγαρχίας στη χώρα) όπως  ιδιωτικές εταιρείες μεταφοράς προσώπων και αγαθών από την ξηρά, τη θάλασσα και τον αέρα, ιδιωτικές εταιρείες τηλεπικοινωνιών και ταχυδρομείων, ραδιοφωνίας και τηλεόρασης. Η θέσπισή του το 1982, οπότε και η παροχή τέτοιων υπηρεσιών ήταν αποκλειστικά προνόμιο του κράτους, δεν συμβαδίζει πλέον με τα νέα δεδομένα, δίνει δε σε τέτοιου είδους εταιρείες τη δυνατότητα να επικαλούνται την υποτιθέμενη «δημόσια ωφέλεια» για να απολαμβάνουν προνόμια του Δημοσίου σε θέματα κήρυξης ή δικαστικής προσβολής μίας απεργίας. Απαιτούμε εδώ και τώρα την κατάργηση της Πολιτικής Επιστράτευσης για όλους τους εργαζόμενους που αγωνίζονται.

              Κε Υπουργέ

 Θεωρήσαμε σκόπιμο, με αφορμή τη σημερινή σύσκεψη, να θέσουμε υπόψη  σας όλα αυτά τα προβλήματα, ζητώντας ταυτόχρονα τη συνδρομή σας για την επίλυσή τους. Σε ότι αφορά τα σωματεία του κλάδου κατά επείγοντα τρόπο θα πρέπει να αντιμετωπισθούν αντίστοιχα προβλήματατα με αιφνιδιαστικούς ελέγχους των Κεντρικών Υπηρεσιών:  στην Κίμωλο, στα λατομεία Αργολίδας, στην Άμφισσα καθώς και στην περιοχή της Θήβας.

Για την Ο.Μ.Ε.

Ο Πρόεδρος                          Ο Γεν. Γραμματέας

Φουρτάκας Ιωάννης                   Κιτσώνης Δημήτρης

.7.